Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe İade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, işverence işyerinin satışından bahisle iş akdinin feshedildiği, işyerinin satışının İş Kanunu’nun 6. maddesi anlamında devir niteliğinde olup haklı ya da geçerli fesih nedeni teşkil etmediğini belirterek feshin geçersizliğinin tespiti ile davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının çalıştığı enerji santralinin satılarak şirketin kapanışının verildiğini, bunun doğal sonucu olarak personel çalıştırma imkanı kalmadığını ve hakları ödenerek davacının işten çıkarıldığını, İş Kanunu’nun 6/5 maddesine göre devreden veya devralan işverenin ekonomik ve teknolojik sebeplerin yahut iş organizasyonu değişikliğinin gerekli kıldığı fesih haklarının saklı olduğunu, davalı şirketin davacıyı çalıştırabileceği başka bir işyerinin de bulunmayışı nedeniyle feshin haklı ve geçerli nedene dayandığını, ayrıca davanın devralan işverene karşı açılması gerektiğini, husumetlerinin bulunmadığını, işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücret alacağından devralan işverenin sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı tarafından davacının işyerinin devri sebebiyle işten çıkartıldığı, başka işyerinde istihdam etme imkanı olmadığı bildirilmişse de, cevap dilekçesinde belirtilen sebebin işyeri gereklerine dayandığı, bununla ilgili işletmesel karar sunulmadığı, davacının iş aktinin davalı tarafından feshinin haklı ve geçerli olduğunun ispat edilemediği, davalı tanıklarına çıkartılan tebligatın iade edildiği, davalı vekilinin tanıkların davalıya ait işyerinde çalışan işçiler olduğu belirtildiği için fesih sebebi olarak gösterilen sebep dikkate alındığında dinlenilmelerine gerek olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğine göre somut uyuşmazlıkta, davacı, davalı işyerinde makine bakımcısı olup iş akdinin, 25.06.2015 tarihli fesih bildirimi, davacının hizmet döküm cetvelindeki çıkış tarihi ve tarafların uyumlu beyanlarına göre 31.07.2015 tarihi itibariyle işyerinin satışı ve şirketin kapanması nedeniyle feshedildiği anlaşılmaktadır. Davalı işverence feshe ve devre dair hiç bir bilgi-belge sunulmamıştır. Mahkemece, davacının hizmet süresini gösterir şekilde özlük dosyası ile fesih bildirimi ve dayanakları istenilmiş ise de, davalı işveren sunmamış; sadece cevap dilekçesinde tanık deliline dayanmıştır. Duruşmada ise davalı vekili tanık bildirmek için süre talep etmiş; mahkemece, davalı tarafından yapılan feshin içeriği ve gerekçesi de dikkate alınarak toplanan delillerden davanın muhakeme ve hüküm için yeterli derecede aydınlandığı anlaşılmakla başkaca delil toplanmasına yer olmadığına karar verilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı işyerinin hangi tarihte kime devredildiği, davalıya ait işyerinin faal olup olmadığı, Ticaret Sicilinden araştırılmadığı gibi davalıya ait Türkiye genelinde davacının çalıştırılabileceği başka işyeri olup olmadığı da dosyadan anlaşılamamaktadır.
O halde, mahkemece feshin son çare olarak uygulanıp uygulanmadığının tespiti bakımından davalı şirketin Türkiye genelinde başka işyerleri olup olmadığı veya holding bünyesinde olup olmadığı, şayet başka işyerleri bulunmakta ise, davacıya fesihten önce bu işyerlerinde çalışmasının teklif edilip edilmediği araştırılmalı, davalı tanıkları da dinlenilerek davacının davalı işveren bünyesinde çalışabileceği başka bir işyeri olup olmadığı tespit edilmeli, hatta gerekirse mahallinde keşif yapılarak veya bilirkişilere yerinde inceleme yetkisi verilerek faaliyet alanını bilen işin uzmanı bir bilirkişiden rapor alınmalı, feshe son çare olarak başvurulup başvurulmadığı tereddüde mahal bırakmayacak şekilde araştırılmalı, gerekli tüm deliller toplandıktan sonra çıkacak sonuca göre bir karar verilmelidir. Mahkemece, belirtilen hususlar değerlendirilmeden eksik inceleme neticesinde karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.05.2016 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.