Danıştay 4. Daire 2021/1828 Esas 2021/4496 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/1828
Karar No : 2021/4496

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2012 ila 2015 takvim yıllarına ilişkin hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi tekniği raporunu dayanak alan takdir komisyonu kararlarına istinaden sahte fatura düzenleyerek komisyon geliri elde edildiğinden bahisle 2015/1 ila 12 dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergileri ve tekerrür hükümleri uygulanarak üç kat kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'ndan yapılan yoklamalarda davacının aktif olduğu, faaliyetinin bulunduğu, emtiasının olduğu, çalışan işçisinin bulunduğu dikkate alındığında, raporda yer alan diğer tespitlerin davacının ilgili dönemde sahte fatura düzenlediği iddiasını ispatlamaya yeterli olmadığı anlaşıldığından davacı adına yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davacının istinaf başvurusunun kabulüne, Mahkeme kararı kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemin hukuka uygun olduğu, aksi yönde verilen Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/09/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı adına, 2012 ila 2015 takvim yıllarına ilişkin hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi tekniği raporunu dayanak alan takdir komisyonu kararlarına istinaden sahte fatura düzenleyerek komisyon geliri elde edildiğinden bahisle 2015/1 ila 12 dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergileri ve tekerrür hükümleri uygulanarak üç kat kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle açılan davanın kabulü yönündeki Mahkeme Kararı temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu belirtildikten sonra, 30. maddesinde; "re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanunî ölçülere dayanılarak tespitine imkân bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunmasıdır" şeklinde tanımlanmış, inceleme raporunda bu maddeye göre belirlenen matrah veya matrah farkının re'sen takdir olunmuş sayılacağı belirtilmiş, re'sen takdir sebepleri bentler halinde sayılmış, aynı maddenin 2. fıkrasının 4. ve 6. bentlerinde; defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikaların, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tesbitine imkan vermiyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması dolayısiyle ihticaca salih bulunmaması ve tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması hallerinde, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmadığının kabul edileceği düzenlenmiştir. Aynı Kanunun 75. maddesinde, takdir komisyonunlarının görevleri dolayısıyla bu Kanunda yazılı inceleme yetkisine haiz oldukları, 134. maddesinde de vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun araştırılması, saptanması ve sağlanması olduğu hükümlerine yer verilmiş, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 2. maddesinde ise, gerçek gelirin vergilendirileceği ilkesi benimsenerek matrahın, re'sen takdir yoluyla belirlenmesi gereken hallerde dahi gerçek gelire en yakın gelire ulaşılması amaçlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporunda; mükellefin "oto yedek parça, hafriyat ve inşaat malzemeleri satışı" işi ile iştigal ettiği, 06/04/2011 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, halen faliyetine devam ettiği, 19/01/2011 tarihinde yapılan yoklamada; işyeri büyüklüğünün yaklaşık 25 m², faaliyet konusu hafriyat oto yedek, parça, inşaat olduğu, demirbaş olarak 1 bilgisayar, 1 yazıcı, faks, büro malzemeleri bulunduğu işyerinde çalışanın bulunmadığı 17/08/2012 tarihli yoklamada; işyeri büyüklüğünün yaklaşık 25 m², başka şubesinin bulunmadığı, çalışanın bulunmadığı, emtia stokunun bulunmadığı, demirbaş olarak muhtelif büro malzemesi bulunduğu, 18/03/2013 tarihinde yapılan yoklamada; işyeri büyüklüğünün yaklaşık 20 m², 2 çalışanın olduğu, muhtelif büro malzemesi bulunduğu, emtia bulunmadığı, şube veya deposunun bulunmadığı, 05/06/2013 tarihinde yapılan yoklamada; işyerinin açık olduğu, işyerinin büro olduğu, işyerinin kapısının umuma açık olduğu, personel sayısının 2 olduğu, çalışanların işyerinde bulunduğu, işyerinin 30 m² büyüklüğünde olduğu, mükellefin başka bir adreste şube yada deposunun bulunmadığı, işyerinin faaliyet konusu ile uyumlu olduğu, işyerinde vergi levhası bulundurulduğu, ödeme kaydedici cihaz bulunmadığı, işyerinde üretim yapmaya müsait yeteri miktarda hammadde bulunmadığı, ticari mal ve hizmet temini için satıcılar/satılan alıcılarlarla arasında sözleşme bulunduğu, mükellef adına faal banka hesabının bulunduğu, işyerinde iki adet pos cihazının bulunduğu 15/07/2013 tarihinde yapılan yoklamada; faaliyeti yedek parça toptan alım satımı, olduğu işyerinin açık olduğu, ve faaliyetine devam ettiği, yoklama esnasında çalışanın bulunmadığı, muhtelif büro malzemesi bulunduğu, şubesinin bulunmadığı, 20.000,00-TL tutarında ticari emtiasının bulunduğu 01/08/2013 tarihinde yapılan yoklamada; işyerinin açık ve faal olduğu, 2 çalışanının bulunduğu, depo ve şubesinin bulunmadığı, muhtelif büro malzemesi bulunduğu, faaliyet konusunun inşaat malzemeleri ve oto yedek parça alım satımı olduğu, emtia bulunmadığı, menkul/gayrimenkul dökümü; … plakalı Mitsubishi marka kamyonet, … plakalı Suzuki marka otomobil bulunduğu 05/08/2013 tarihinde yapılan yoklamada işyerinin açık ve faal olduğu, 40 m² büyüklüğünde olduğu, yapılan depo işyerinde yaklaşık 70.000,00-TL değerinde oto yedek parça bulunduğu 12/12/2013 tarihinde yapılan yoklamada iş yeri büyüklüğünün 10 m² olduğu, 2 çalışanın bulunduğu, emtianın bulunmadığı, demirbaş, olarak 2 masa, 2 adet bilgisayar, 1 yazıcı, 2 adet pos cihazı, 1 adet fatura makinası, bulunduğu, 11/06/2014 tarihli yoklamada, faaliyetin oto yedek parça, harfiyat, inşaat malzemeleri, olduğu işyerinin açık ve faal olduğu, 25 m² olduğu, 2 çalışanın bulunduğu, demirbaş olarak ofis mobilya grubu, 1 adet bilgisayar, 1 adet yazıcı, 3 adet koltuk, 1 fotokopi makinasının bulunduğu 24/06/2014 tarihinde yapılan yoklamada oto yedek parça, harfiyat, inşaat malzemeleri, büyük araçlar için yedek parça, demir, çimento, çakıl, kum alıp sattığı, ödemelerin müşteri çekleri ile yapıldığı, aylık ortalama cirosunun 100.000,00-TL ile 200.000,00-TL arasında olduğu, aynı adresin yan tarafında şubesinin bulunduğu, 01/10/2014 tarihinde yapılan yoklamada, oto yedek parça toptan satışı, harfiyat inşaat faaliyeti yaptığı, işyerinin açık olduğu, büyüklüğünün 30 m² olduğu, çalışan sayısının 2 olduğu, 14/01/2016 tarihinde yapılan yoklamada, iş yeri türünün dükkan olduğu, büyüklüğünün 130 m² olduğu, ana faaliyet konusunun ikamet amaçlı olmayan binaların inşaatı olduğu, son muhtasar beyannamesinde çalışanın 8 kişi olduğu, tespit edilen çalışan sayısının 3 olduğu, bu konuda açıklama yapılmadığı, merkezde kayıtlı pos cihazının 28, tespit edilen pos cihazının ise 2 olduğu, demirbaş olarak 1 adet ofis tefrişatı, 1 adet masa, 3 adet bilgisayar, 3 adet yazıcı bulunduğu, ödevlinin mevcut otomotiv yedek parça toptan ticareti ve hafriyat, inşaat faaliyetine devam ettiği, devam eden bir inşaatının bulunmadığı, bitişik işyerinin ödevlinin deposu olduğunun tespit edildiği, mükellefin alış faturalarının 2012 yılında %46,65, 2013 yılında %48,77, 2014 yılında %35,35 ve 2015 yılında %14,07'sinin sahte olduğu, bu oranların çok yüksek olduğu, alış faturalarının 2012 yılında 4.796.954,00-TL, 2013 yılında 5.051.648,00-TL, 2014 yılında 7.523.705,00-TL ve 2015 yılında, 2.167.446,00-TL'lik kısmının sahte olduğu, mükelefin mal ve hizmet temin ettiği firmaların 16 sının özel esaslarda olduğu, mükellefin inceleme dönemi alışlarının gerçek olmadığı, 20.808,06-TL vergi borcu bulunduğu sadece 1.143,34-TL'sini ödediği, …'ın 01/01/2012 tarihinden itibaren düzenlediği tüm faturaların gerçek bir mal veya hizmet ifasına dayanmayan sahte faturalar olduğu kanaat ve sonucuna varıldığı tespit ve değerlendirmelerine yer verilmiştir.
Yukarıda belirtilen tespitlerin bir bütün halinde değerlendirilmesinden, davacının anılan tutardaki işlemleri yapabilecek iş yeri büyüklüğü emtia, demirbaş ve iş gücü ile organizasyona sahip olmaması, düzenlediği faturaların gerçek bir mal ve hizmet hareketi olmaksızın komisyon geliri elde etmek amacıyla düzenlendiği ve bu nedenle yapılan dava konusu tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Bu itibarla, davanın reddi yönündeki Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf isteminin kabulüne ilişkin temyize konu Vergi Dava Dairesi kararında hukuki isabet bulunmadığı görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.