MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 06/09/2016 tarih ve 2015/51 E.- 2016/216 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 10/10/2018 tarih ve 2017/1644 E.- 2018/1022 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketçe davalı şirketin diğer davalı Kuruma yaptığı tasarım başvurusuna, tasarımların yeni ve ayırt edici olmadığı gerekçesiyle itiraz edildiğini, itirazın davalı Kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, oysa dava konusu tasarımların damarlı yaprak formunda tasarlanmış bir tabak olduğunu, tabağın genel formunun, yaprağı çağrıştırması açısından yaprak biçiminde tasarlandığını ve bu tasarımın üzerinde her yaprağın yapısı gibi tanımlanmış damarların bu ürüne genel formunu verdiğini, yaprak görünümünü sağlayacak damarlı yapının üzerinde kullanılacak ürünün kullanım amacına göre yorumlandığında dava konusu tasarımlardan farklı olmayacağını, yaprak biçiminde oval bir tabak ya da peçetelik denildiğinde neyin tasarlanacağının belli olduğunu, bunun da ürün üzerinde tasarlanmasının yeni olmadığını, yaprak figüründen oluşmuş pek çok tabak tasarımının bulunduğunu ileri sürerek, YİDK’in 2014-T-662 sayılı kararının iptaline, davalı tasarımının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu tasarım başvurusunun yeni ve ayırt edici olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin başvurusuna konu tasarımın yeni ve ayırt edici olduğunu, tescili talep edilen tabak ve peçetelik tasarımlarında tasarımcının seçenek özgürlüğünün hayli dar bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin başvurusuna konu tasarımların bilgilenmiş kullanıcı üzerinde yarattıkları genel izlenimlerle davacının itirazına mesnet tasarımların bu tür bir kullanıcıda yarattıkları genel izlenimler arasında belirgin farklılık bulunduğu, başvuru konusu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşıdığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamında duruşmalı olarak yapılan incelemeye göre, davaya konu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşıdıkları, YİDK kararının iptali ve davalı tasarımının hükümsüzlüğü koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak, yeniden davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.