Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5639 Esas 2019/12615 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5639
Karar No: 2019/12615
Karar Tarihi: 13.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5639 Esas 2019/12615 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebi reddedilmiştir. Sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu için seçimlik cezalardan hapis cezası seçilmiştir. Ancak daha sonra hapis cezası adli para cezasına çevrilmiş ve bu durum sanığın temyiz itirazına konu edilmemiştir. Sanığın adli para cezası yerine getirilmemesi halinde hapse çevrileceği ihtar edilmiş olsa da infaz aşamasında resen gözetildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Sanık 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmış ve tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği kararlaştırılmıştır. Karar BOZULMAKLA BERABER YENİDEN YARGILAMA GEREKTİRMEDEN DÜZELTİLEREK ONANMAYA karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 1412 sayılı CMUK'un 310, 317 ve 321. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 58. maddesi ve 106/3. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/5639 E. , 2019/12615 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Duruşmaya katılmayan o yer Cumhuriyet savcısının yokluğunda, 20.03.2015 tarihinde verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde belirtilen 1 aylık yasal süre geçtikten sonra, 20.05.2015 tarihinde temyiz etmiş olduğu anlaşılmakla, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK"un 310/3. ve 317. maddeleri gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 19/03/2013 tarih ve 2013/29 Esas - 2013/94 Karar sayılı ilamında da belirtildiği gibi, adli sicil belgesine göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezasının seçilerek, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerekirken, hapis cezası seçildikten sonra bu cezanın TCK"nin 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz olmadığından ve yine sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında resen gözetileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanığın sonuç olarak 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılması karşısında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322 maddesi gereğince, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına dair paragrafın hükümden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.