Kömür hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/284 Esas 2019/6802 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/284
Karar No: 2019/6802
Karar Tarihi: 17.04.2019

Kömür hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/284 Esas 2019/6802 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında açılan kömür hırsızlık davasında kolluk tarafından tutulan olay tutanağında, maden ocağında üretilmiş kömür bulunduğuna dair tespit yapılmaması karşısında, sanığın eyleminin kömür çıkarmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu belirtilmiştir. Ancak, daha sonrasında çıkarılan bir kanun ile bu eylemin yaptırımının idari yaptırıma dönüştürüldüğü ve kabahate teşebbüs cezalandırılmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle sanık hakkında idari yaptırım kararı yapılmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun benimsediği bir kararda belirtildiği üzere, sanık hakkında hırsızlık suçundan açılan dava ile ilgili eylemin suç teşkil etmediğinin belirlenmesine rağmen idari para cezası verilmesinin yanlış olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle mahkeme kararı bozularak, sanığın beraatine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 35. maddeleri
- 5995 sayılı Kanun'un 6. maddesi
- 3213 sayılı Maden Kanunu'nun 12. maddesi
- 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 13/1. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-a maddesi
- 5236 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 27/7 maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2019/284 E. , 2019/6802 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kömür hırsızlık
HÜKÜM : İdari yaptırım kararı yapılmasına yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 35 maddesi gereğince yargılanması için açılan kamu davasında, kolluk tarafından tutulan olay tutanağında, maden ocağında üretilmiş kömür bulunduğuna dair herhangi bir tespit yapılmaması karşısında; sanığın eyleminin 5995 sayılı Yasanın 6. maddesi ile 3213 sayılı Maden Kanununun 12. maddesinin değiştirilmeden önceki hâli ile 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 35 maddelerine uyan hırsızlığa teşebbüs suçunu oluşturduğu; 5995 sayılı Yasanın 6. maddesi ile yapılan değişiklik sonucunda, izinsiz olarak kömür ocağı açıp kömür çıkarılması eyleminin yaptırımının idari yaptırıma dönüştürüldüğü; 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 13/1. maddesine göre “Kabahate teşebbüs cezalandırılmaz” hükmü karşısında ve 3213 sayılı Maden Kanununda izinsiz kömür ocağı açıp kömür çıkarmaya teşebbüs eyleminin cezalandırılacağına dair hükmün de bulunmadığı anlaşılmakla, idari para cezası verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerektiği ancak, YCGK"nın Dairemizce de benimsenen 21.01.2014 günlü, 2012/1516 esas ve 2014/21 sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-a ve 5236 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 27/7 maddeleri uyarınca sanık hakkında hırsızlık suçundan açılan dava ile ilgili eylemin suç teşkil etmediğinin belirlenmesine karşın, sanıklar hakkında beraat kararı verilmeden yazılı şekilde idari para cezası verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetki gereğince, hüküm fıkrasına karardaki 1 nolu bendden önce ""Eylemin suç teşkil etmemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-(a) maddeleri uyarınca sanığın beraatine"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya ugun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.