Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/35981 Esas 2019/6469 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/35981
Karar No: 2019/6469
Karar Tarihi: 21.03.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/35981 Esas 2019/6469 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının, davalı işyerinde çalıştığı dönemde haklı nedenle iş akdinin feshedildiği, ancak bazı alacaklarıyla ilgili ödeme yapılmadığı gerekçesiyle dava açtığı ve mahkemenin davanın kısmen kabulüne karar verdiği belirtilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, işçinin banka kayıtlarına göre imzaladığı bordrolardaki fazla mesai ücretlerinin ödendiği tespit edilmiş ve hesaplamada dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Faiz başlangıç tarihi yönünden yapılan yanlış yazım da kararın bozulmasına neden olmuştur. Kararda, iş kanunu maddeleri açıkça belirtilmemiş olmakla birlikte, bu durumların iş kanununa uygunluğu doğrultusunda değerlendirildiği anlaşılmaktadır.

9. Hukuk Dairesi 2015/35981 E. , 2019/6469 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin davalı işyerinde 17/08/2011-27/06/2013 tarihleri arasında ağır vasıta şöförü olarak çalıştığını, davacının iş akdini haklı nedenle feshettiğini, son ücretinin 1.900,00 TL. olduğunu, ancak sgk primlerinin eksik yatırıldığını, fazla mesai yapılmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini, resmi ve dini bayram çalışma alacaklarının ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, genel tatil ücreti ve fazla çalışma ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 24/06/2013 tarihinde istifa ederek iş akdini kendisinin feshettiğini, bu nedenle kıdem tazminatına hak kazanmadığını, son ücretinin mesailerle birlikte 1.092,91 TL. olduğunu, fazla mesai ücretlerinin ve hafta tatili çalışma alacaklarının kendisine ödendiğini, dini ve milli bayramlarda çalışma yapılmadığını, ancak zaman zaman işlerin yetişmemesi nedeni ile hafta sonu çalışması yapıldığını, karşılığı olarak hafta içi izin kullandırıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyadaki bilgi ve belgelere göre; 2013 yılına ait 1.2. ve 3. ay bordrolarında fazla mesai ücreti tahakkuk ettirildiği tespit edilmiştir. Banka kayıtlarına göre, davacı işçi imzalı bu bordrolarda yer alan tutarlar banka yoluyla davacıya ödenmiştir. Fazla mesai ücreti tahakkkuku bulunan bu ayların fazla mesai ücreti hesaplamasında dışlanması gerekirken, bu aylarında hesaba katılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir
3-Hüküm fıkrasında faiz başlangiç tarihi yönünden ıslah tarihi olarak 18/09/2015 tarihinin yazılması gerekirken, infazda tereddüte yer verecek şekilde 117.09.2015 şeklinde yazılmasıda isabetsizdir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.