Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/7401 Esas 2018/3504 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/7401
Karar No: 2018/3504
Karar Tarihi: 04.06.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/7401 Esas 2018/3504 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı arsa sahibi ile davalı arasında imzalanan arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi kapsamında, davalının sözleşme uyarınca arsa sahibine isabet eden dükkânı süresinde teslim etmediği iddiasıyla açılan alacak davası reddedilmiştir. Mahkeme, davacının tacir sıfatı bulunmadığını ve davanın mutlak ticari davalardan da olmadığı gerekçesiyle, davacının sıfatına ve sözleşmenin niteliğine göre Tüketici Mahkemesi'nin görevli olduğuna karar vererek, davanın görev yönünden reddine hükmetmiştir. Ancak yüklenici ile arsa sahibi arasında imzalanan arsa payı karşılığı inşaat sözleşmelerinin eser sözleşmelerinden olduğu ve uyuşmazlıkların çözüm yerinin genel mahkemeler olduğu belirlenerek, davaya bakmak hususunda Asliye Hukuk Mahkemesi'nin görevli olduğu gözetilerek, davanın usulden reddine karar verilmesinin doğru olacağı vurgulanmıştır. Kararda, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmelerinin 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 434 vd. maddelerinde düzenlenen eser sözleşmelerinin bir türü olduğu belirtilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2015/7401 E. , 2018/3504 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı ile arsa sahibi dava dışı ... Ilıman arasında 15.04.2010 tarihinde arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, davalının sözleşme uyarınca arsa sahibine isabet eden dükkânı süresinde teslim etmediğini, arsa sahibinin vefat ettiğini, arsa sahibi ile davacı arasındaki ölünceye kadar bakma sözleşmesi uyarınca bu dükkânın davacıya bırakıldığını, davacının süresinde teslim edilmeyen dükkânın kira geliririnden mahrum kaldığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 13.000,00 TL"nin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu talebin eser sözleşmesinden kaynaklandığı, davacının tacir sıfatının bulunmadığı, davanın mutlak ticari davalardan da olmadığı, davacının sıfatına ve sözleşmenin niteliğine göre Tüketici Mahkemesi"nin davaya bakmakla görevli olduğu gerekçesiyle, dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava; davalı ile arsa sahibi arasında 15.04.2010 tarihinde imzalanan arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesine dayalı olarak açılmıştır. Arsa payı karşılığı inşaat sözleşmeleri 6098 sayılı TBK"nın 434 vd. maddelerinde düzenlenen eser sözleşmelerinin kendine özgü bir türüdür. Bu sözleşmelerin bir tarafı arsa sahibi diğer tarafı yüklenicidir. Bu sözleşmelerden kaynaklanan uyuşmazlıkların çözüm yeri de genel mahkemelerdir.
Bu durumda mahkemece, davaya bakmak hususunda Asliye Hukuk Mahkemesi"nin görevli olduğu gözetilerek, dosyaya bakmakla asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğundan bahisle davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken, Tüketici Mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.