Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/16974 Esas 2015/30281 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2014
NUMARASI : 2010/111-2014/192

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, iş sözleşmesinin emeklilik sebebi ile sona erdiğini belirterek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının ödenmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin kıdem tazminatına hak kazanacak şekilde sona erdiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda ödenmesi gereken faiz mevduata uygulanan en yüksek faizdir. Faiz başlangıcı fesih tarihi olmalıdır. Yaşlılık, malullük aylığı ya da toptan ödeme almak için işyerinden ayrılma halinde işçinin bağlı bulunduğu kurum ya da sandığa başvurduğunu belgelemesi şarttır. Bu halde faiz başlangıcı da anılan belgenin işverene verildiği tarihtir.
Dosya içeriğine göre, yaşlılık aylığı bağlandığını belirten belgenin işverene ibrazı davacı tarafından ispat edilemediğinden, kabul edilen kıdem tazminatına dava tarihi yerine fesih tarihinden itibaren faiz yürütülmesi isabetli olmamıştır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının birinci bendinin "a" fıkrasında yer alan “Kıdem tazminatı alacağı yönünden 9.919,64 TL nin iş akdinin fesih tarihi olan 12.04.2009 tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine "Kıdem tazminatı alacağı yönünden 9.919,64 TL"nin dava tarihi olan 28.01.2010 tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte" rakam ve sözcüklerinin yazılarak hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 05.11.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.