Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13282 Esas 2019/6779 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13282
Karar No: 2019/6779
Karar Tarihi: 17.04.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13282 Esas 2019/6779 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemede yapılan incelemeler sonucunda karar bozulmuştur. Mal sahibine ait güvercinlerin çalınması eyleminde, mala zarar verme suçunun oluşmadığı gözetilmediği için sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın inşaat halindeki bir binanın kapısından güvercinleri çalması, TCK'nın 142/2-h maddesine uyan suçu oluşturduğu için, kararın bu yönde yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 141/1 ve 142/2-h maddeleri.

13. Ceza Dairesi 2018/13282 E. , 2019/6779 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Müştekiye ait güvercinlerin çalınması eyleminde hırsızlık suçunun konusu güvercinler ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması nedeniyle ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmadığı gözetilmeden, mala zarar verme suçundan beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın inşaat halindeki binanın kapısı ve penceresi olan bir odasından güvercinleri çalması karşısında eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı biçimde aynı Kanunun 141/1 maddesiyle uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle gerekçesi farklı olmak üzere tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 17.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.