Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3944 Esas 2015/6072 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3944
Karar No: 2015/6072
Karar Tarihi: 21.10.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3944 Esas 2015/6072 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Temyiz durumunda ise, sanığın sabıkası tehdit olarak kabul edilerek cezası belirlenmiş ve mağdurların zararları karşılandığından sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Ancak, bunun yasal dayanağı yetersiz olduğundan, hükümler bozulmuştur. Sanıkla birlikte hareket eden diğer sanıkların da yargılama giderleri ayrı ayrı yerine eşit olarak alınması gerektiği belirtilmiştir. Sanıkta tekerrür durumu bulunduğu halde ilgili kanunun uygulanmaması da yanlış görülmüştür. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. ve 58. maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. ve 326/2. maddeleri belirtilmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/3944 E. , 2015/6072 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık ... hakkında temel ceza belirlenirken 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesinde yer olan gerekçeleri içermeyen biçimde sanığın sabıkalı oluşu teşdit nedeni olarak kabul edilerek yazılı şekilde ceza tayini,
2- Mağdurların zararlarının sanıklar tarafından karşılanmış olması, sanık ..."un daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunmaması, olaydaki zararın da somut maddi zarar olması nazara alındığında 5271 sayılı CMK nın 231. maddesinde öngörülmeyen "bozulan kamu düzeninin yeniden tesis edilmesinin mümkün görülmemesi" şeklindeki yetersiz ve yasal olmayan gerekçe ile sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
4- Sanık ..."in dosyada mevcut adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkûmiyeti bulunduğu halde hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, CMUK"nın 326/son maddesi gözetilerek hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.