Mala zarar verme - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/11445 Esas 2019/6267 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında yakarak mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine ancak;
a) Sanık hakkında hüküm kurulurken mala zarar verme suçunda sevk maddesinin, TCK.nın 151/1 maddesi yerine TCK.nın 106/1. maddesi olarak gösterilmesi;
b) 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK.nın 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde artırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, “Verilecek ceza iki katına kadar artırılır” cümlesindeki “iki katına” ibaresinin çıkartılarak yerine “bir katına” ibaresinin eklenmiş olması karşısında ve mahkûmiyet kararındaki artırım oranı da dikkate alınarak, söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Katılan ve sanığın aynı konutta birlikte yaşamayan kardeş olmaları nedeniyle TCK.nun 167/2. maddesi uyarınca sanığın cezasından indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
a) Tehdit suçundan tayin edilen hapis cezası paraya çevrilirken olayla ilgili olmayan "..kaçak mazot miktarının fazla olmaması..." ibarelerinin yazılması,
b) İddia ve mahkemenin kabulüne göre; sanığın tehdit içeren eylemlerinin mağdurun mal varlığı itibariyle büyük bir zarara uğratacağından ibaret olması karşısında, eylemin 5237 sayılı TCK.nın 106/1. fıkra 2. cümlesi kapsamında basit tehdit suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.