Asıl ve birleşen davalarda davacılar 1-... 2-... Elektronik Bilişim Hizm. San. ve Dış Tic. Ltd. Şti. vekili Av. ... ile asıl ve birleşen davalarda davalı ... Eğitim Kurumları Müh. İnş. Nak. San. ve Tic. Ltd. Şt. vekili Av. ... arasındaki menfi tespit davaları hakkında ilk derece mahkemesinde yapılan yargılaması sonunda verilen kararın davacılar vekilince istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi tarafından verilen davacılar vekilinin istinaf talebinin esastan reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- KARAR -
HMK’nın 366/1 maddesi yollamasıyla HMK"nun 346/1 maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesi"nce verilen kesin bir karara karşı yapılan temyiz isteminin bu mahkeme tarafından reddine karar verilmesi gerekir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi’nin 15.11.2019 gün, 2017/3179 esas ve 2019/2500 karar sayılı kararı ile davacılar vekilinin ilk derece mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş, işbu karar davacılar vekilince temyiz edilmiştir. İstinaf kararlarında temyiz kesinlik sınırı yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın asıl davada 42.843,50 TL birleşen davada ise 21.758,20 TL olması nedeniyle 15.11.2019 tarihli karar kesin niteliktedir.
HUMK"nın döneminde oluşturulan 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir. Anılan içtihadı birleştirme kararının HMK"nın döneminde de uygulanması mümkündür. Ne var ki bu içtihadı birleştirme kararı Yargıtay’a bir mecburiyet getirmemekte, bir seçenek sunmaktadır. Yeni HMK"nın sisteminin sağlıklı bir şekilde yerleşmesi için Dairemizce bu seçeneğin kullanılmamasının uygun olacağı düşünülmüş ve dosyanın asıl ve birleşen davalarda davacılar vekilinin temyiz isteminin HMK’nın 366/1 ve 346/1 maddeleri uyarınca değerlendirilmesi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi’ne tetkiksiz iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın gereği için İstanbul BAM 16. Hukuk Dairesi’ne TETKİKSİZ İADESİNE, 30.01.2020 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

(M)


S.M. T.G
KARŞI OY YAZISI

HMK 366’ncı maddesinin 352.nci maddeye yaptığı yollama nedeniyle m.352 hükmü temyiz konusunda da kıyasen uygulanacaktır. Bu madde hükmünün uygulanmasıyla temyiz başvurusu üzerine; Yargıtay ilgili hukuk dairesince dosya üzerinde bir ön inceleme yapılır.
Bu ön incelemenin sonucunda kararın kesin olduğu dosyalar hakkında öncelikle karar verilir. (Porf.Dr.Baki Kuru, Prof.Dr.Ramazan Aslan, Prof.Dr. Ejder Yılmaz, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı, 24.Baskı,Ankara 2013, Shf.600)
Temyizdeki ön inceleme konusunda, istinaftaki ön inceleme hükümlerine atıf yapıldığından (m.366. Atfıyla m.352), istinafta yapılan açıklamalar temyize kıyasen uygulanarak burada da geçerli olacaktır. Temyizi kabil kararın mevcut olup olmadığı, temyiz süresi, keza temyiz şartları ayrıca değerlendirilmelidir. Bunların eksikliği halinde her biri için gerekli karar verilmelidir. (Pekcanıtez Usul, Medeni Usul Hukuku Cilt III 15. Baskı, İstanbul Shf.2294)
Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise 01.06.1990 Tarih 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihatı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu karar HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemelerin de aynı yorumu gerektirip aynı sonucu doğuracağı kabul edilerek HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de benzer şekilde, hareket edilmelidir. ( Zeki Gözütok, Hukuk Davalarında İstinaf ve Temyiz. 2. Baskı, Ankara 2017, Shf.294)
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 40/2-3 maddesinde “Yargıtay incelemesi için dairelere gelen dosyalar bekletilmeksizin görev ve iş bölümü, temyiz kabiliyetinin bulunup bulunmadığı, temyiz isteminin süresi içinde olup olmadığı, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönlerinden ön incelemeye tabi tutulur.
Ön inceleme sırasında, temyiz incelemesinin başka daireye ait olduğu, temyiz kabiliyetinin bulunmadığı, temyiz isteminin süresi içinde olmadığı, temyiz şartının yerine getirilmediği veya diğer usul eksiklikleri bulunduğu saptanan dosyalar dairede öncelikle incelenip karara bağlanır” hükmüne yer verilmiştir.
HMK 366 ncı maddede kıyas yoluyla uygulanacak hükümler gösterilmiştir. “Bu kanunun istinaf yolu ile ilgili 343. ila 349 ve 352 nci maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla ulgulanır” hükmüne yer verilmiştir.
HMK 366 ncı maddenin yollama yaptığı 352/1-b maddesinde ön inceleme sonunda kararın kesin olduğunun tespiti halinde öncelikle karar verilir denilmiştir.
Yargıtay İçtihatı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 01.06.1990 gün 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı içtihatında “mahkemelerce verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden dosyanın Yargıtay’a gönderilmesi durumunda Yargıtay tarafından da dosyanın mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya temyiz isteminin reddine karar verebileceği belirtilmiştir.
Yukarıda belirtildiği üzere doktrindeki yazarların görüşü, Yargıtay İçtihatı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun halen HMK döneminde de geçerli olan 01.06.1990 gün 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihatı, HMK 366.ncı madde yollamasıyla, HMK 352/1-b ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 40/2-3 madde hükümleri uyarınca Yargıtay’ca yapılan ön inceleme aşamasında Bölge Adliye Mahkemeleri ve Yerel Mahkemelerce verilen kararların temyiz harç ve giderlerinin süresinde yatırılmaması, yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın Yargıtay’a gönderilmesi halinde Yargıtay’ca dosya geri çevrilmeksizin doğrudan doğruya temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, somut olayda temyize konu edilen miktarın asıl dava yönünden 42.843,50TL,birleşen dava önünden 21.758,20TL olması nedeniyle temyiz kesinlik sınırının altında olması nedeniyle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16.Hukuk Dairesi"nin kararı kesin nitelikte olup temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekirken usul ekonomisi, yargılamadaki makul süre dikkate alınmaksızın, yeni HMK sisteminin sağlıklı bir şekilde yerleşmesi için bu seçeneğin kullanılmamasının uygun olacağı gerekçesiyle dosyanın dairesine tetkiksiz iadesine karar verilmesi usul, yasa ve Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararı’na aykırı olması nedeniyle sayın çoğunluğun bu yöndeki görüşüne katılmamaktayım.