Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/780 Esas 2020/1013 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/780
Karar No: 2020/1013
Karar Tarihi: 17.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/780 Esas 2020/1013 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket ile davacı arasındaki hizmet alım sözleşmesi kapsamında davalı tarafından çalıştırılan işçinin dava dışı işçi tarafından açılan alacak davasının işçi lehine sonuçlanması üzerine davacı tarafından yapılması gereken ödemelerin davalı tarafından yapılması gerektiği iddiasıyla açılan davada, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı tarafından yapılan temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: Asliye Hukuk Mahkemeleri Kanunu, Borçlar Kanunu.

23. Hukuk Dairesi 2019/780 E. , 2020/1013 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takipleri sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemelerden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedellerin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davalının sorumluluklarını belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.