MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/11/2017 tarih ve 2016/440 E- 2017/433 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 18/10/2018 tarih ve 2018/351 E- 2018/1065 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “ONA” ve “ONA” esas unsurlu 1995/005051, 1989/004147, 2005/39964, 2005/39967, 2004/28825, 2005/39966, 2003/32340, 2003/24275 ve 2005/23459 sayılı 29. sınıf emtiaları da içeren markaların sahibi olduğunu, ayrıca “ONA” markasının davalı kurum nezdinde 0046 kodu ile tanınmış marka olarak korunduğunu, davalı şirketin 2015/56249 başvuru numarası ile “FİONA” ibareli markasının 29. sınıfta tescili için başvuruda bulunduğunu, başvuruya yaptıkları itirazın nihai olarak YİDK’in 26/09/2016 tarih 2016-M-9141 sayılı kararı ile reddedildiğini, markaların benzer sınıfta olduğunu, markaların görsel, işitsel ve anlamsal neredeyse aynı ve ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, tüketici nezdinde taraf markalarını taşıyan emtiaların karıştırılma ve ilişkilendirilme ihtimali bulunduğunu, “FİONA” ibareli markanın müvekkilinin seri markası olarak anlaşılacağını, davalı şirket markasının davacının markası ile arasında iltibas olduğunu, “FİONA” markasının tesciline izin verilmesi halinde imaj transferi meydana geleceğini ve davalı şirketin bundan haksız menfaat elde edeceğini, davalı şirketi müvekkilinin markalarından haberdar olmasına rağmen “FİONA” ibareli marka başvurusunda bulunmasının kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, YİDK’in 26/09/2016 tarih 2016-M-9141 sayılı kararının iptaline, davalı şirketin markası tescil edilmiş ise hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, taraf markalanın benzer olmadığını, iltibasa yol açmayacağını, müvekkilinin yağ ürünleri üretmediğini, bakliyat, zeytin, reçel, turşu ürettiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı markaları ile davalı şirket markası arasında biçim düzenleme ve tertip tarzı itibarıyla görsel, sesçil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede benzerlik bulunmadığı, “Fİ” ibaresinin “ONA” ibaresi ile bütünlük göstererek davacının “ONA” ibaresini farklılaştırdığı, tüketicinin davacının malını almak isterken davalı şirket malını alma konusunda yanılgıya düşmeyeceği, markalar arasında işletmesel bağlantılandırmayı tesis eden bir unsurun bulunmadığı, tanınmışılık yönünden taraf markaları benzemediğinden 556 sayılı KHK 8/4 maddesinin uygulama koşullarının oluşmadığı, başvurunun kötü niyetle yapıldığının kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.