MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 08.12.2020 Salı günü taraflardan gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra vaktin darlığından dolayı işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmış olup dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı nezdinde hastalık sonucu maluliyet teminatını da içeren “gelecek sigortası” poliçesi yaptırdığını; davacıda mevcut yaygın anksiyete bozukluğu ve kullandığı ilaçların davalı sigortacıya poliçe tanziminde bildirildiğini, davalı şirketin acentesine risk kabul açısından uygun görüldüğüne ilişkin mailin iletilmesi sonrasında poliçenin tanzim edildiğini, davacının tedaviye rağmen iyileşme sağlayamaması üzerine aldığı raporla % 50 malul olduğunun saptandığını, davalı tarafından davacıdaki rahatsızlıkların akit öncesi konulduğu gerekçesiyle teminatın davacıya ödenmediğini belirterek belirsiz alacak davası olarak açtıkları davada, kesin maluliyet oranı ve tazminat miktarı belirlendikten sonra artırılmak üzere 2.000,00 TL tazminatın temerrüt tarihinden işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; yargılama sırasında talebini 95.342,40 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, sağlık raporuna esas teşkil eden anksiyete bozukluğu tanısının sigortalıya poliçenin tazmininden önce 20/04/2012 tarihinde konulmuş olması nedeniyle tazminat talebinin reddedildiğini, hastalığın tedavi edilemez akıl hastalığı niteliğinde olmadığından tedavisinin mümkün olup olmadığı hususu ile tedavisi yapılabiliyor ise maluliyet oranının değişip değişmeyeceğinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre, davanın tam kabulüne ( 95.342,40 TL ) dair verilen hüküm, davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 14.11.2017 gün ve 2016/14604 Esas ve 2017/10493 Karar sayılı ilamı ile; "Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesi raporları irdelenmeyen ve net bir maluliyet oranı da belirlemeyen ATK 3. İhtisas Kurulu"nun 11.04.2016 tarihli raporunun davacının maluliyet durumunu belirlemek açısından yeterli olduğunun kabulü mümkün olmadığı, bu durumda mahkemece, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu"ndan, Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesi raporları ile ATK 3. İhtisas Kurulu raporu arasındaki çelişkileri gideren, ayrıntılı, gerekçeli ve denetime elverişli rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle karar verilmesinin doğru görülmediği" gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada toplanan delillere göre; davacının başka bir sigorta poliçesine dayanarak açmış olduğu Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2017/999-2018/1335 sayılı davada alınan ATK raporu taraflara tebliğ edilerek bu hükümde de esas alınmak sureti ile davacıda saptanan rahatsızlık nedeniyle oluşan maluliyet oranının % 25 olduğu, usul ekonomisi de gözetilerek bozma öncesinde %50 maluliyet oranına göre hesap yapılmış olmasına, davacıdaki maluliyetin %25 olmasına göre ilk hükümdeki 95.342,40 TL’nin yarısı olan 47.671,20 TL tazminatın davalıdan dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, “gelecek sigorta” poliçesindeki hastalık sonucu maluliyet teminatı kapsamında tazminat istemine ilişkindir.
Davacı hakkındaki Üniversite Hastanesi raporu ile ATK 3. İhtisas Kurulu raporundaki maluliyet oranları arasında fahiş fark bulunduğu da gözetilerek, raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesini temin eden rapor alınıp karar verilmesi için mahkeme ilk kararı bozulmuştur. Bozmaya uyan mahkemece, davacının başka bir sigorta poliçesine dayanarak açmış olduğu Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2017/999-2018/1335 sayılı davada alınan Adli Tıp Kurumu 2. Üst Kurulu tarafından düzenlenen 12.04.2018 tarihli raporda maluliyet oranının % 25 olarak saptandığı kabul edilerek hüküm tesis edilmiştir. Anılan rapor incelendiğinde ise; raporun sonuç bölümünde, sadece yaygın anksiyete bozukluğu bakımından belirleme yapılıp, maluliyet oranının % 25 olarak saptandığı; ancak, raporun içerik kısmında, atipik psikoz bakımından da maluliyetin % 45 olduğu ifadesine yer verildiği, raporun içeriği ile sonuç bölümünün çelişkili olduğu görülmektedir. Kaldı ki; davacıda tespit edilen rahatsızlıkların yaygın anksiyete bozukluğu, agorafobi, atipik psikoz olduğunun sabit olduğu ve bu rahatsızlıkların tamamı bakımından maluliyet belirlemesi yapılmadığı için de rapor hükme esas almaya elverişli değildir.
Davalı tarafından düzenlenen poliçedeki özel şartının sigortalının hastalık sonucu sakat kalması halinde maluliyet teminatı tutarının hangi oranda ödeneceği başlığı altında; tedavi edilemez akıl hastalığı halinde ödenecek maluliyetin %100 olduğu belirtilmiştir. Bu itibarla, davacıdaki yaygın anksiyete bozukluğu ve atipik psikoz rahatsızlıklarının tedavi ile düzelmesinin mümkün olup olmadığının net biçimde saptanması, çözümlenmesi gereken temel uyuşmazlık olarak ortaya çıkmaktadır.
Davacının, 2012 yılında başlayan rahatsızlıkları nedeniyle 2014 yılında malulen emekli olduğunu bildirdiği; mevcut rahatsızlıklarla ilgili belirlemenin, davacının düzenli biçimde (hastane ortamında) gözetim altında tutulması ve takibinin yapılmasıyla gerçekçi şekilde yapılabileceği; hastalıkların tedaviyle düzelme imkanı konusunda net belirleme yapılmasında zorunluluk bulunduğu; ilk hükme esas raporu düzenleyen ATK 3. İhtisas Kurulu"nun, davacının 6 ay süreyle bir hastanede yatması, tedavi ve takibinin yapılmasıyla sonuca gidilmesi gerektiğine ilişkin tespiti de (bu biçimde takibin sadece 17 gün olarak 26.01.2015-12.02.2015 tarih aralığında yapıldığı) dikkate alındığında, hükme esas alınan son raporun yetersiz ve mahkemece yapılan incelemenin eksik olduğu görülmüştür.
Açıklanan vakıalar karşısında mahkemece; SGK Başkanlığı"ndan, davacının malulen emekli olmasına dayanak maluliyet rapor örneğinin getirtilmesi; davacının, ruh ve sinir hastalıkları bölümü bulunan en yakın hastanede yatarak 6 aylık tedavi ve takibinin yapılması ile yaygın anksiyete- atipik psikoz- agorafobi rahatsızlıklarının tedavi ile düzelme imkanı olup olmadığının net biçimde saptanması için, konusunda uzman ruh ve sinir hastalıkları doktorlarından oluşan 3 kişilik bilirkişi heyetinden maluliyet raporu alınması ile oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, duruşmada vekille temsil olunmayan davalı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 17/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.