Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/5015 Esas 2016/5141 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5015
Karar No: 2016/5141
Karar Tarihi: 26.05.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/5015 Esas 2016/5141 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, bir sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuyla mahkumiyetine ilişkin bir hüküm incelenmiştir. Hükümde, kanun yoluna başvuru şeklinin gösterilmemesi sebebiyle yapılan temyiz talebinin süresinde yapılmış bir temyiz talebi niteliğinde olduğu kabul edilmiş, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararın itiraz yoluyla incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, TCK'nin 191. maddesinin 2. fıkrası kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçunu düzenlediği ifade edilmiştir. Ayrıca, CMK'nın 34/2. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 267 ve devamı maddeleri ve söz konusu TCK maddesi belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2015/5015 E. , 2016/5141 K.
"İçtihat Metni"

Mahkemesi : ......... Sulh Ceza
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
22.10.2007 tarihli hüküm fıkrasında, CMK"nın 34/2. maddesi uyarınca kanun yoluna başvuru şeklinin gösterilmediği anlaşıldığından sanığın 05.11.2009 tarihli dilekçesinin süresinde yapılmış bir temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, bu hali ile mahkemenin 08.06.2009 tarihli kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek 22.10.2007 tarihli hükmün yapılan incelemesinde;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanık müdafiinin isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 26.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.