Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6108 Esas 2019/7824 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6108
Karar No: 2019/7824

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6108 Esas 2019/7824 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın evine yapılan aramada suç eşyası ele geçirilmiştir. Sanık, suçu kendisinin işlediğini söyleyerek eşyaları müştekiye teslim etmiştir. Etkin pişmanlık hükümleri uygulanmıştır ve bu konuda usulsüzlük görülmemiştir. Ancak mahkeme kararı açıklandıktan sonra bazı hatalar tespit edilmiştir. Suça konu eşyanın hırsızlık olayının yaşandığı yerin bina mı yoksa eklenti mi olduğu müştekiden sorulmadan tespit edilmemiştir. Ayrıca, iddia edilen CD'nin akıbeti konusunda karar verilmemiştir. Gerekçeli kararın başlığı ile suç tarihindeki tutarsızlık dikkat çekmiştir. TCK'nun 53. maddesi ile ilgili bir Anayasa Mahkemesi kararının yayınlanmış olması nedeniyle, hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, sanık yararına olacak şekilde hüküm bozulmuştur.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e ve 142/2-h maddeleri hırsızlık suçunu düzenlemektedir. 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi ise, mahkeme kararlarının bozulması hakkında hüküm içermektedir.

17. Ceza Dairesi 2018/6108 E. , 2019/7824 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Kolluk görevlilerince, temyize konu olan suç ile başkaca suçlardan yapılan tahkikatlar sırasında, sanığın yakalanması ve suç eşyasının ele geçirilmesi amacıyla sanığın evine gidildiği, söz konusu olaylardan bahsedilmesi üzerine, sanığın suçları kendisinin işlediğini söyleyerek kendi rızası ile temyiz incelemesine konu olan, müştekiye ait tüm eşyayı eksiksiz olarak teslim ettiği olayda, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına ilişkin mahkeme kararında usul ve yasaya aykırılık görülmediğinden, tebliğnamedeki eleştirel düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihi itibarıyla suça konu eşyanın çalındığı yerin, bina veya eklenti vasfında olup olmadığının müştekiden sorulması, bu hususta kolluk araştırması yaptırılması ve gerektiğinde keşif de yapılması suretiyle tespit edilmesi ile; suça konu yerin, kapı ve pencereleri takılı olmayan ve bina veya eklentisi vasfı taşımayan bir yer olması durumunda, söz konusu inşaatta kullanılmak üzere inşaatın içerisine bırakılan eşyayı çalan sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nun 142/1-e maddesinde düzenlenen suça uyacağı; söz konusu yerin kapı ve pencerelerinin takılı olması ve bina veya eklentisi vasfı taşıması durumunda ise sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nun 142/2-h maddesinde düzenlenen suça vücut vereceği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Dosyada delil olarak saklanması gereken suç anının gösterdiği iddia olunan CD’nin akıbeti hakkında bir karar verilmemesi,
3-Suç tarihinin 28/06/2014 olmasına karşın gerekçeli karar başlığında 27/06/2014 olarak gösterilmesi,
4-T.C. Anayasa Mahkemesinin, 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 21/05/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.