5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33592 Esas 2020/223 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/33592
Karar No: 2020/223
Karar Tarihi: 22.01.2020

5846 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33592 Esas 2020/223 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5846 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanığın denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getiremeyince cezasının bir kısmı infaz edilmemiş, hapis cezası ertelenmemiş veya seçenek yaptırımlara çevrilmemiştir. Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükümde kanuni zorunluluklar dışında herhangi bir değişiklik yapılamayacağı belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın yükletilen suçu işlediğini ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığını belirterek, temyiz başvurusunu reddetmiştir. Kararda, 5846 Sayılı Kanun’un 71/1., 81/13. maddeleri uyarınca ek savunma hakkı tanınması ayrıca belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu (Madde 71/1., Madde 81/13.)

19. Ceza Dairesi 2019/33592 E. , 2020/223 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ve CMK"nin 231/8. maddesinde sayılan denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunun değerlendirilip, aynı maddenin 11. fıkrasına göre cezanın bir kısmının infaz edilmemesine, hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine ilişkin yeni bir hüküm kurulması mümkün ise de, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında, açıklanması geri bırakılan hükümde kanuni zorunluluklar dışında (örneğin zamanaşımı, yaş küçüklüğü vs.) herhangi bir değişiklik yapılma imkanının bulunmadığı ve hükmün ilk şekliyle açıklanması gerektiği gözetilmeden, 5846 sayılı Kanun’un 71/1., 81/13. maddeleri uyarınca ek savunma hakkı tanınmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının infazı kabil kesinleşmiş mahkumiyet kararı niteliğinde olmadığı gözetildiğinde, müsadere hususunda mahallinde her zaman karar verilmesi olanaklı görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.