MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı karşı davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı şirkette 02/08/2003 ile 09/05/2014 tarihleri arasında askerlik dönemi hariç aralıksız olarak çalıştığını, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatları, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı-karşı davacı davanın reddini talep etmiş, karşı dava olarak da davacı-karşı davalı işçiden ihbar tazminatı talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı-karşı davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı-karşı davalı işçinin ücreti, taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı-karşı davalı, fesih tarihindeki ücretinin 3.000 TL olduğunu iddia etmekte, öncesindeki ücretleri bakımından ise herhangi bir beyanda bulunmamaktadır. Davalı-karşı davacı ise davacı-karşı davalı işçinin imzasını taşıyan 23/02/2012 tarihli belge ve bordrolara dayanarak davacı-karşı davalı işçinin asgari ücretle çalıştığını savunmaktadır. Davacı tanıkları son ücretin 3.000 TL olduğu hususundaki iddiayı doğrulamışlardır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacı-karşı davalının 2011 yılının Ağustos ayında servis müdürlüğü, 2013 yılının Ağustos ayında ise servis ve satış müdürlüğü görevine atandığı ve servis ve satış müdürü iken iş akdinin feshedildiği anlaşılmaktadır. Fesih tarihindeki görevi dikkate alındığında, son ücretin iddia gibi 3.000 TL net olarak kabulü yerindedir. Ancak davacı-karşı davalının yönetici olarak çalışmadığı 2011 yılının Ağustos ayından önceki ücretinin kayıtlarda göründüğü gibi asgari ücret olmayıp daha fazla olduğuna ilişkin bir ispat da söz konusu değildir.
Açıklanan nedenle, davacı-karşı davalının davalı işyerinde 2011 yılının Ağustos ayına kadar asgari ücretle çalıştığı, fesih tarihindeki ücretinin net 3.000 TL olduğu kabul edilerek sonuca gidilmesi gerekirken, davacı-karşı davalının 02/08/2003-01/08/2011 tarihleri arasındaki ücretinin, asgari ücretin 4,15 katı olduğunun kabulü yerinde değildir.
3- Hükmedilen fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil alacakları miktarlarının net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.