Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/13924 Esas 2013/30416 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İzmir 10. Aile Mahkemesi
TARİHİ :11.05.2012
NUMARASI :Esas no:2011/972 Karar no:2012/397

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı, davalı ile anlaşmalı olarak boşandıklarını, boşanma sırasında mahkemece onaylanan protokol uyarınca kendisine kalması konusunda anlaşmaya vardıkları müşterek evdeki bir kısım eşyaların davalı tarafından kendi eşyalarının götürülmesi sırasında alınıp götürüldüğünü, bu nedenle bu eşyaların aynen, aynen iade mümkün olmazsa bedeli olan 5600 TL’nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesini talep etmiş, mahkemece yapılan yargılama neticesinde talep edilen eşyaların aynen, aynen iade mümkün olmazsa bedeli olan 2100 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine hükmedilmiştir.
Toplanan delillerden; her iki tarafta da müşterek evin anahtarının bulunduğu, davalının 14.1.2011 tarihinde, davacının ise 30.1.2011 tarihinde müşterek evdeki eşyalarını aldıkları anlaşılmaktadır. Davacı tanıkarı, davacının müşterek evdeki eşyalarını almaya geldiğinde kendisine verilmesi hususunda tarafların anlaştıkları eşyaların evde bulunmadığını, davalı tanıkları ise davalının kendi eşyalarının götürülmesi sırasında davacıya ait eşyaların götürülmediğini beyan etmişlerdir. Bu aşamada dinlenen tanık beyanlarının birbirine üstün tutulması mümkün olmayıp, ihtilaf davalının kendi eşyalarını götürdüğü tarih ile davacının eşyalarını almaya geldiği tarih arasında dava konusu eşyaların akıbetinin ne olduğu hususundadır. Mahkemece yapılan yargılama neticesinde davalının; kendi eşyalarını götürdüğü tarih ile davacının eşyalarını almaya geldiği tarih arasında müşterek eve yeniden gelip davaya konu eşyaları götürmüş olması ihtimali gözetilerek davanın kabulüne karar verilmiş ise de davacı bu hususu dinletmiş olduğu tanıklarla ispatlayamamıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında davacının delil listesinde yemin delilinin de bulunmadığı hususu gözetilerek açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Kabule göre de; davacının aynen iade talebinin bulunduğu, mahkemece aynen iadeye hükmedilmesinin davanın tamamen kabulü anlamına geleceği hususu gözetilmeden yargılama giderleri ve vekalet ücreti yönünden yazılı şekilde hüküm tesisi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacının temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 23.12.2013 (Pzt.)