Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4657 Esas 2019/12573 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4657
Karar No: 2019/12573
Karar Tarihi: 13.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4657 Esas 2019/12573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahalli mahkemece verilen kararın temyiz edildiği ve incelendiği belirtiliyor. Sanığın tekerrüre esas alınan bir sabıkası bulunmadığı gözetilmeden hapis cezası seçilmesi nedeniyle kararın bozulması gerektiği sonucuna varılıyor. Kararda, TCK'nin 86/2. maddesine istinaden doğrudan hükmedilen adli para cezasının, tekerrüre esas alınamayacağına ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka bir ilam olmadığına dikkat çekiliyor. Eylemin silahtan sayılan bir parke taşı işi olduğu kabul edilerek, ceza miktarının artırılması gerektiği belirtiliyor. Sonuç olarak, Anayasa Mahkemesi kararına atıfta bulunularak hükmün bozulması talep ediliyor.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi, doğrudan hükmedilen adli para cezasını düzenliyor. Ayrıca, TCK'nin 58/3. maddesi ve 86/2. maddesi, tekerrür hükümlerini düzenliyor. TCK'nin 86/3-e maddesi, silahtan sayılan parke taşı işlemenin cezasını belirliyor. TCK'nin 62. maddesi, takdiri indirim sebeplerini düzenliyor. 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, kararın bozulması taleplerini düzenlerken, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi de bu sürecin nasıl işleyeceği hakkında bilgi veriyor.

3. Ceza Dairesi 2019/4657 E. , 2019/12573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın, tekerrüre esas alınan Kocaeli (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 07.02.2013 tarih, 2012/1097 Esas - 2013/96 Karar ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesine istinaden doğrudan hükmedilen 2.000,00 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka ilam olmadığı gözetilmeden sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilip tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesine göre belirlenen “4 ay” hapis cezasından, eylemin silahtan sayılan parke taşı işlendiğinin kabulü ile TCK’nin 86/3-e maddesi uyarınca (½) oranında arttırım yapıldığında hükmedilecek cezanın “6 ay” hapis cezası yerine “8 ay” hapis cezası olarak tespiti ve bu miktar üzerinden TCK’nin 62. maddesine göre (1/6) oranında takdiri indirim sebebi uygulandığında belirlenmesi gereken sonuç cezanın “5 ay” hapis cezası yerine “6 ay 20 gün” hapis cezası olarak tespiti suretiyle fazla ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın, o yer ve üst Cumhuriyet savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 13.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.