MAHKEMESİ : ANKARA 1. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 12.04.2018 tarih ve 2018/51-2018/90 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 23/05/1991 tarih 127688 sayılı tanınmış marka belgesine haiz “VİTRA” ibareli markanın ve ayrıca davalı şirketin başvurusunda yer alan 06, 19 ve 21. sınıflarda tescilli “VİTRA” esas unsurlu markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin 2011/50043 başvuru numarası ile “VİSTA İTALY” ibareli markanın 06, 19 ve 21 sınıfta yer alan emtialarda tescili için davalı Kuruma başvuruda bulunduğunu, başvuruya yaptıkları itirazın nihai olarak YİDK’in 28/11/2013 tarih 2013-M-6462 sayılı kararı ile reddedildiğini, davalı şirket markasının müvekkili markaları ile iltibas yarattığını, tescil başvurusunun kötü niyetle yapıldığını, markaların genel intiba, görsel, işitsel olarak ve emtia sınıfları açısından benzer olduğunu ileri sürerek, YİDK’in 28/11/2013 tarih 2013-M-6462 sayılı kararının iptaline, davalı şirket markasının tüm sınıflar bakımından hükümsüzlüğü ve sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Kurum vekili, diğer davalı şirket markasının bütün itibarıyla bıraktığı izlenim yanında vurgu, telaffuz, yazılış ve anlam itibarıyla davacı markası ile benzer olmadığını, her iki markanın kapsamındaki ürünler itibarıyla bilinçli tüketici kesimine hitap ettiğini ve bu nedenle karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, davacının tanınmışlık iddiasının markalar arasında iltibasa sebebiyet verecek derecede benzerlik olmaması sebebiyle sonuca etkili olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Betaş Cam Mozaik ve Yapı San. Tic. Ltd. Şti. vekili, mahkemenin yetkisiz olduğunu, müvekkilinin marka başvurusunda kötü niyetli olmadığını, markaların birbirine benzemediğini, davacı markasının müvekkili markası ile aynı ve benzer olmaması sebebiyle tanınmış olmasının etkisi bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacının itiraza dayanak "VİTRA" markası ile davalının markasının esaslı unsurları bakımından, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b anlamında aralarında ilişkilendirilme ihtimali bulunabilecek derecede benzerlik bulunmadığı, markanın hitap ettiği tüketici kitlesi yönünden bir bütün olarak değerlendirildiğinde benzer olmadığı, tescilli marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede görsel, sescil, anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve karıştırma riskinin oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.