Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/36052 Esas 2019/6419 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/36052
Karar No: 2019/6419
Karar Tarihi: 21.03.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/36052 Esas 2019/6419 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava dosyası incelenerek, davacının davalının işyerinde çalışmaya başladığı ve haksız işten çıkarıldığı belirtilerek, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsili talep edilmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Temyiz itirazları değerlendirilerek, vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı bulunmuş ve bu yanlışlık düzeltmeye gerek kalmaksızın yeniden yargılamaya gerek duyulmaksızın, mahkeme kararı onanmıştır. Kararda, AAÜT.sinin 13. maddesi açıklanarak, buna göre vekalet ücreti belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Tarifenin ikinci kısmındaki maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla, Tarifenin üçüncü kısmına göre avukatlık ücreti belirlenir. Hükmedilen ücret kabul ya da reddedilen miktarı geçemez.

9. Hukuk Dairesi 2015/36052 E. , 2019/6419 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalıya ait işyerinde 31.05.2008 tarihinde çalışmaya başladığını ve iş akdine davalı işverence haksız ve bildirimsiz olarak 15.12.2013 tarihinde son verildiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davada, 5.252,54 TL fazla mesai alacağı reddedilmiş olup, mahkemece davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemiştir.
Karar tarihindeki AAÜT. sinin 13. maddesine göre ;
(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.
(2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.
Somut uyuşmazlıkta; tarifenin 2. kısmında belirlenen maktu ücretin 1.500,00 TL. olması karşısında, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasına “Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince reddedilen miktar üzerinden davalı lehine 1.500 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmesine” paragrafının eklenmesine hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 21.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.