Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13945 Esas 2019/6764 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13945
Karar No: 2019/6764
Karar Tarihi: 17.04.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13945 Esas 2019/6764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın mala zarar verme suçu ile ilgili temyiz talebi reddedilmiştir. Ancak, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet kararı bozulmuştur. Görüntülere göre suçun gündüz işlendiği kabul edilmeden sanık hakkında ceza artırımı yapılmış ve yanlış kanun maddesi uygulanmıştır. Bazı hükümler düzeltildikten sonra karar onanmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 6/1-e, 143, 142/1-b, 35/2, 116/2 ve 116/4 maddeleri kararda geçmektedir.

13. Ceza Dairesi 2018/13945 E. , 2019/6764 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler ile ilgili temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Olay tarihinde ... İlçesinde güneşin saat 16:42’te battığı, buna göre 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddesi gereğince gece vaktinin saat 17:42"de başladığı, dosya içerisinde mevcut kamera görüntüleri ve 17.12.2013 tarihli CD izleme tutanağına göre de olayın saat 16:06 ile 16:07 arasında gerçekleştiğinin ve suçun gündüz sayılan zaman diliminde işlendiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, hırsızlık suçundan tayin edilen cezadan TCK’nın 143.maddesi gereğince artırım yapılarak fazla ceza tayini, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından ise aynı yasanın 116/2. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması yoluyla fazla ceza tayin edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, aynı yasanın 142/1-b, 35/2. maddeleri gereğince sonuç cezanın 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine; yine TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, aynı yasanın 116/2 maddesi gereğince sonuç cezanın 6 ay hapis cezası cezası olarak belirlenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.