Danıştay 10. Daire 2016/15360 Esas 2021/4276 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2016/15360
Karar No : 2021/4276

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Bakanlığı / …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : Davacı tarafından, Jandarma Çavuşu olarak görev yapmakta iken 16/08/1967 tarihinde görev sırasında geçirdiği trafik kazası nedeniyle eşinin vefat etmesi neticesinde uğranıldığı ileri sürülen zararın tazmini istemiyle açılan davada, Danıştay Onikinci Dairesinin 19/11/1969 tarih ve E:1968/805, K:1969/1862 sayılı kararı uyarınca evleninceye ya da ölünceye kadar 1.745,00 TL yıllık irat şeklinde verilen maddi tazminata ilişkin kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 28. maddesi uyarınca uygulanmadığından bahisle 10.000,00 TL manevi tazminat, 73.290,00 TL maddi tazminat ve 488.567,00 TL faiz olmak üzere toplam 571.857,00 TL zararın, idareye başvuru tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, … İdare Mahkemesince davanın kısmen kabulü, kısmen reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davanın süre aşımı nedeniyle reddi gerektiği, dava konusu işlem olarak kabul edilen zımni ret işleminin kesin ve yürütülebilir bir işlem olmadığı, Jandarma Genel Komutanlığı bütçesinde Danıştay kararında belirtilen tazminatın ödenebilmesi için bir madde bulunamadığından ödemenin yapılamadığının davacıya bildirildiği, Jandarma Genel Komutanlığının ilgili birimlerinin yargı kararının uygulanması bakımından üzerine düşen sorumlulukları yerine getirdiği ileri sürülerek İdare Mahkemesi kararının bozulması istenilmektedir.

KARŞI_TARAFIN_SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Davacı tarafından Danıştay Onikinci Dairesinin 19/11/1969 tarih ve E:1968/805, K:1969/1862 sayılı kararı uyarınca evleninceye ya da ölünceye kadar 1.745,00 TL yıllık irat şeklinde verilen maddi tazminata ilişkin kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 28. maddesi uyarınca uygulanmadığından bahisle açılan davada, işbu temyiz incelemesine konu Ankara 8. İdare Mahkemesi tarafından verilen 30/12/2015 tarih ve E:2013/696, K:2015/2702 sayılı kararda, 73.290,00 TL maddi tazminat talebinin Danıştay Onikinci Dairesinin E:1968/805 sayılı dosyasında hükmedilen 1.745 TL'lik maddi tazminat alacağının karar tarihinden idareye başvuru tarihine kadar ödenmeyen miktarının toplamına ilişkin olduğu, dolayısıyla maddi tazminat istemiyle ilgili daha önce verilmiş bir yargı kararı bulunduğu, aynı alacakla ilgili mükerrer şekilde yargı kararı verilemeyeceği, mevzuat uyarınca mahkeme kararı gereğince ödeme yapılmaması durumunda genel hükümlere göre icra yoluyla tahsil yoluna başvurulabileceği gerekçesiyle reddine, davacının 488.567,00 TL faiz isteminin ise genel zaman aşımı süresinin 10 yıl olduğu, başvuru tarihinden geriye doğru 10 yıllık tazminat alacağının ödenmemesi nedeniyle yıllık 1.745,00 TL tutarındaki alacağa her bir yıl için işletilecek yasal faiz toplamının 25.198,16 TL olduğu, 25.198,16 TL tutarında yasal faizin maddi tazminat olarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin faiz talebinin reddine, yargı kararının kırk seneden daha uzun bir süre uygulanmaması nedeniyle davacıya manevi tazminat ödenmesini gerektirecek şartların oluştuğu gerekçesiyle 10.000,00 TL manevi tazminatın davalı idareye başvuru tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Bakılmakta olan davaya konu tazminat taleplerinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 28. maddesinde düzenlenen yargı kararlarının uygulanmamasından doğan zararların giderilmesine yönelik olduğu anlaşılmıştır.
Davacının istemiş olduğu 73.290,00 TL tutarındaki maddi tazminatın Danıştay Onikinci Dairesinin 19/11/1969 tarih ve E:1968/805, K:1969/1862 sayılı kararıyla, davacıya yıllık 1.745,00 TL irat şeklinde ödenmesine karar verilen tazminatın 1969-2011 yılları arası ödenmesi gereken tutarın toplamı olduğu, davacının tazminat talebinin esasen Danıştay Onikinci Dairesince verilen kararın icrasına yönelik olması nedeniyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 28. maddesi kapsamında değerlendirilerek yeniden tazminata hükmedilmesine olanak bulunmamaktadır.
Ancak, Danıştay Onikinci Dairesinin 19/11/1969 tarih ve E:1968/805, K:1969/1862 sayılı kararı ile yıllık 1.745,00 TL irat şeklinde ödenmesine hükmedilen tazminatın, 40 yılı aşkın süredir ödenmemesinin davacı açısından maddi zarara yol açtığı tartışmasızdır.
İdare Mahkemesi tarafından davacının yıllık 1.745,00 TL'nin 42 yıllık karşılığı 73.290,00 TL'lik maddi tazminata ilişkin faiz talebinin, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 28. maddesi uyarınca maddi tazminat kapsamında değerlendirilerek, davacıya başvuru tarihinden geriye doğru 10 yıllık tazminat alacağının ödenmemesi nedeniyle yıllık 1.745,00 TL tutarındaki alacağa her bir yıl için işletilecek yasal faiz tutarı olan 25.198,16 TL'nin maddi tazminat olarak ödenmesi Dairemizce hak ve nesafet ilkelerine uygun görülmüştür.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin REDDİNE,
2. Davanın kısmen kabulü, kısmen reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının yukarıda belirtilen açıklamayla ONANMASINA,
3. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesi, 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (on beş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27/09/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.