9. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/34770 Karar No: 2019/6416 Karar Tarihi: 21.03.2019
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/34770 Esas 2019/6416 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2015/34770 E. , 2019/6416 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili; müvekkilinin matbaacılık sektöründe faaliyet gösteren davalı işyerinde 01.05.2003 -31.07.2013 tarihleri arasında matbaa baskı ustası olarak çalıştığını, maaşının net 1.790,00 TL. olduğunu, iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai, ücret, asgari geçim indirimi ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili; davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Dosyada mevcut çok sayıda ödeme makbuzu fotokopisine göre, davacıya çalışırken fazla mesai ücreti ödemesi yapıldığı görülmekte olup mahkemece bu husus üzerinde durulmamıştır. Mahkemece yapılacak iş, söz konusu belgeleri davacı asile gösterip beyanını aldıktan sonra oluşacak duruma göre hesaplanan fazla mesai alacağından, çalışırken ödendiği iddia edilen tutarların mahsubunun gerekip gerekmediğini belirleyip sonucuna göre karar vermektir. 3-Kabule göre de, davacı lehine hükmedilen vekâlet ücreti ile ilgili hüküm fıkrasının 4 numaralı bendi hatalıdır. 4- Hükmedilen miktarların net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. F) SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.