MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıya zorunlu mali sorumluluk sigortalı araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazada müvekkilinin ağır yaralandığını ve bakıma muhtaç hale gelecek şekilde malul kaldığını açıklayıp 2.200,00 TL iş göremezlik tazminatı ile 1.000,00 TL bakıcı giderinin tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile iş göremezlik tazminatı talebini 290.000,00 TL’ye, bakıcı gideri talebini 290.000,00 TL’ye yükseltmiştir.
Temlik alacaklısı Dekorem Mimarlık Ticaret Limited Şirketi vekili, davaya konu alacağın 255.000,00 TL’sini fer’ileriyle birlikte müvekkiline temlik edildiğini açıklayıp davaya fer"i müdahale/katılma talebinin kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairenin 30.10.2018 gün, 2018/3805-2019/9727 sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın kabulü ile 580.000,00 TL"nin davalıdan tahsili ile bu miktarın 255.000,00 TL’sinin temlik alan Dekorem Mimarlık Ticaret Limited Şirketi"ne, bakiye 325.000,00 TL’sinin davacı ..."a verilmesine karar verilmiş, hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan iş göremezlik tazminatı ile bakıcı gideri tazminatı istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin meydana gelen kazada yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp cismani zararlarının tahsili talebinde bulunmuştur.
Haksız fiil sonucu çalışma gücü kaybının olduğu iddiası ve buna yönelik bir talebin bulunması halinde, zararın kapsamının belirlenmesi açısından maluliyetin varlığı ve oranının belirlenmesi gerekmektedir. Söz konusu belirlemenin ise Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesi veya Üniversite Hastanelerinin Adli Tıp Anabilim Dalı bölümleri gibi kuruluşların çalışma gücü kaybı olduğu iddia edilen kişide bulunan şikayetler dikkate alınarak oluşturulacak uzman doktor heyetinden, haksız fiilin gerçekleştiği tarihte yürürlükte olan mevzuat hükümleri dikkate alınarak yapılması gerekmektedir. Bu doğrultuda, maluliyete ilişkin alınacak raporların, haksız fiilin tarihi 11.10.2008 tarihinden önce ise Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğüne, 11.10.2008 tarihi ile 01.09.2013 tarihleri arasında ise Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine, 01.09.2013 tarihinden sonra ise Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliğine, 01.06.2015 tarihinden sonra da Özürlülük Ölçütü Sınıflandırması Ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğine uygun olarak düzenlenmesi gerekir.
Somut olayda mahkemece, davacıda oluşan maluliyet oranının tespiti için Hacettepe Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalından alınan 28.02.2017 tarihli raporda, Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği esas alınmak suretiyle davacının maluliyet oranının %71 olduğu tespit edilmiştir. Anılan rapor hatalı olup, hükme esas alınması isabetli değildir.
Şöyle ki;
Kaza tarihinin 07.10.2015 olduğu dikkate alındığında, davacıda oluşan maluliyet oranının tespiti yönünden, kaza tarihinde yürürlükte olan Özürlülük Ölçütü Sınıflandırması Ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğin uygulanması gerekirken Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği esas alınarak rapor düzenlenmiştir. Bu nedenle maluliyet oranının tespitinde kaza tarihinde yürürlükte olan yönetmeliğe uygun rapor alınması gerekirken yürürlükte olmayan yönetmelik kapsamında rapor alınması ve mahkemece de bu raporun hükme esas alınması doğru görülmemiştir. Buna göre mahkemece, davacıda oluşan maluliyet oranının tespitine yönelik olarak, davalının itirazlarını da karşılar nitelikte, kaza tarihinde yürürlükte olan Özürlülük Ölçütü Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmeliğine uygun, denetime elverişli rapor alınarak, temyiz edenin sıfatına göre kazanılmış haklar da gözetilmek suretiyle hasıl olacak sonuca göre karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
3-Davacı vekili, müvekkilinin meydana gelen kazada yaralandığını ve bakıma muhtaç hale gelecek şekilde malul kaldığını, davacının 1975 doğumlu olup kaza tarihinde 40 yaşında olduğunu, TRH 2010 tablosuna göre bakiye yaşam süresi boyunca başkasının bakımına muhtaç olduğunu ve sürekli iş göremezlik zararının bulunduğunu açıklayıp iş göremezlik tazminatı ile bakıcı gideri tazminatı talebinde bulunmuştur.
Mahkemece, davacının iş göremezlik tazminatı ve bakıcı gideri tazminatı miktarının belirlenmesi amacı ile bilirkişiden rapor alınmış, alınan raporda davacının kaza tarihinden sonraki muhtemel yaşam süresi belirlenmesinde 1931 tarihli PMF yaşam tablosu dikkate alınarak hesaplama yapılmış, anılan rapora karşı davalı taraf itiraz etmiş, mahkemece bu rapor hükme esas alınmıştır.
Gerçek zarar miktarı; hak sahiplerinin olay tarihindeki bakiye ömrü esas alınarak elde edeceği kazançlar toplamından oluşmaktadır.
Hak sahiplerinin bakiye ömürleri, daha önceki yıllarda Fransa’dan alınan 1931 tarihli “PMF” cetvelleri ile saptanmakta ise de; Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı, Hacettepe Üniversitesi Fen Fakültesi Aktüerya Bilimleri Bölümü, BNB Danışmanlık, Marmara Üniversitesi ve Başkent Üniversitesi’nin çalışmalarıyla “TRH 2010” adı verilen “Ulusal Mortalite Tablosu” hazırlanmış olup, Sosyal Güvenlik Kurumunca da ilk peşin sermaye değerlerinin hesabında anılan tabloların uygulanmasına geçilmiştir. Gerçek zarar hesabı özü itibariyle varsayımlara dayalı bir hesap olup, gerçeğe en yakın verilerin kullanılması esastır. Bu durumda diğer kurumlar ile Yargıtay Daireleri arasında tazminat hesabında birliğin sağlanması açısından ve yine bu tablonun ülkemize özgü ve güncel verileri içermesi de göz önüne alındığında, Dairemizce de tazminat hesaplarında bakiye ömrün belirlenmesinde TRH 2010 tablosunun esas alınmasının güncellenen ülke gerçeklerine daha uygun olacağına karar verilmiştir.
Buna göre temyiz edenin sıfatına göre, davacı tarafından kararın temyiz edilmediği dikkate alınarak, kazanılmış haklar gözetilerek (tazminata esas alınan gelir, esas alınan asgari ücret yılı, işlemiş/işleyecek dönem tarihleri gibi) ve ZMSS Genel Şartları ekindeki cetvellere göre (devre başı ödemeli belirli rant yöntemi, %1,8 teknik faizle) tazminat hesabının yapılmasına ilişkin olarak KTK"nun 90. maddesinde yapılan değişikliğin Anayasa Mahkemesince iptal edildiği de dikkate alınarak, davacının muhtemel bakiye yaşam süresinin TRH 2010 Yaşam Tablosu"na göre belirlenmesi suretiyle tazminat miktarının hesaplanması için bilirkişiden ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmek üzere kararın bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 16/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.