MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davacı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 28.05.2013 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat ... geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, 1990-28.01.2005 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığını, işyerinden emeklilik sebebiyle ayrıldığını, tazminat ve işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem, izin, fazla çalışma ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren, davacının emeklilik sebebiyle işyerinden ayrıldığını, bugüne kadar SGK.dan yaşlılık aylığı almaya hak kazandığına dair herhangi bir belgeyi müvekkili işverene ibraz etmediğini, buna rağmen kıdem tazminatı ödenmek istendiğini, işçinin işvereni oyalayarak bu davayı ikame ettiğini, taleplerinin zamanaşımına uğradığını beyanla haksız ve yasal dayanaktan yoksun davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının davalıya ait işyerinde 0l.09.l992 tarihli işe giriş bildirgesi ile çalışmaya başladığı ve 28.01.2005 tarihinde işten fiilen ayrıldığı, emeklilik sebebiyle iş ilişkisinin sona erdiği gerekçesiyle davaya konu işçilik alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde her iki taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin işyerinde çalışmaya başladığı tarih yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işçi dava dilekçesinde ay ve gün belirtmeksizin 1990 yılında işe girdiğini ileri sürmüştür. Davalı ise davacının 01.09.1992 tarihinde işe girdiğini savunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda 01.01.1990- 30.08.1991 yılları arasında çalışılan 123597 nolu işyerinin davalı ile ilişkisinin kanıtlanamadığı gerekçesiyle işveren savunmasına itibar edilerek hesaplamaya gidilmiştir. Davacı vekili rapora itirazında sözü edilen işyerinin sigorta kayıtları getirtilerek davalı işveren ile bağlantısının araştırılması gerektiğini ileri sürmüştür. Mahkemece bu yönde gerekli inceleme yapılmadan karar verilmesi hatalıdır.
3-Islahtan sonra ileri sürülen zamanaşımı define göre fazla çalışma alacakları bakımından hesaplama yapılması yerinde ise de son beş yılın ıslah tarihinden geriye doğru gidilerek belirlenmesi yerine zamanaşımı definin ileri sürüldüğü tarihten geriye gidilerek belirlenmesi hatalıdır.
4- Taktiri indirim sonucu belirlenen miktar hariç olmak üzere reddedilen kısma göre belirlenen avukatlık ücreti, yürürlükteki avukatlık asgari ücret tarifesine göre eksik hesaplanarak hüküm altına alınmıştır.
5- Davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kabul ve red oranlarına göre paylaştırılmaması da hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 990.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.