Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/7982 Esas 2015/6041 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7982
Karar No: 2015/6041
Karar Tarihi: 20.10.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/7982 Esas 2015/6041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık E.Ö. hakkında hırsızlık suçundan verilen ceza mahkeme tarafından temyiz edildi. Mahkeme kararı incelendiğinde, suçun gece işlenmesi nedeniyle ceza türü olan hırsızlık suçu için yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst sınırdan artırım oranının belirlendiği tespit edildi. Ayrıca, mağdur M.D.'ın ifadelerinde çelişki bulunduğu, zararının tamamen ya da kısmen giderilip giderilmediğinin tespit edilmediği ve etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması ile ilgili değerlendirmede bulunulmadığı tespit edildi. Bu nedenlerle, sanık tarafından yapılan temyiz itirazları kabul edildi ve hüküm bozuldu.
Yasal Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 143. madde (Hırsızlık suçu için ceza artırımı)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 168/1-4. maddeler (Etkin pişmanlık hükümleri)

22. Ceza Dairesi 2015/7982 E. , 2015/6041 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/258591
MAHKEMESİ : Diyadin Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2011
NUMARASI : 2008/63 (E) ve 2011/78 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık hakkında hırsızlık suçundan temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi karşısında, suçun gece işlendiğinden bahisle 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılırken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden en üst sınırdan artırım oranının belirlenmesi suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Mağdur M.. D.."ın, hakkında verilen hükümler temyiz edilmeyen suça sürüklenen çocuk V.. G.."in yargılandığı dava dosyasında birleştirme kararı öncesi verdiği ifadesi de dahil olmak üzere kovuşturma aşamasında alınan 15.05.2008 ve 25.04.2008 tarihli ifadelerinde herhangi bir zarar talebinde bulunmadığını ve 20.06.2008 tarihli ifadesinde de herhangi bir maddi ve manevî zararının kalmadığını söylemesine karşın, 26.03.2009 tarihli ifadesinde uğradığı zararların giderilmediğini söylediğinin anlaşılması karşısında; öncelikle mağdur ifadeleri arasındaki çelişkinin giderilerek, mağdurun zararının tamamen ya da kısmen giderilip giderilmediği, giderilmiş ise hangi tarihte ve ne şekilde giderildiğ tespit edildikten sonra, kısmi iade olması halinde etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızası olup olmadığı hususu da müştekiden sorularak, sanık hakkında etkin pişmanlıkla ilgili 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık E.. Ö.."ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün istem gibi BOZULMASINA, 20/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.