Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4622 Esas 2020/244 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4622
Karar No: 2020/244
Karar Tarihi: 09.01.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4622 Esas 2020/244 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Olayda, sanığın otomobili ile katılanın motosikleti çarpışmış ve motosiklet sürücüsü ile yolcusu yaralanmıştır. Mahkeme, yapılan keşif ve trafik bilirkişi raporu sonucu kazanın asli kusurlu olarak sanığın sebep olduğunu tespit etmiş ve sanığın sürücü belgesinin 1 yıl 8 ay süre ile geri alınmasına karar vermiştir. Ancak mahkemece denetim süresinin ceza süresi olan 1 yıl 8 aydan az olamayacağı gerektiği kararlaştırılmadığı için hükümler kanuna aykırıdır. Kararın düzeltilmesi amacıyla hüküm fıkrasındaki \"1 yıl süre ile denetim süresine\" ibaresi yerine \"1 yıl 8 ay denetim süresine\" ibaresi yazılmalıdır. Kararda geçen TCK maddeleri ise şunlardır: 89/4 (taksirle yaralama), 62 (sürücülerin trafik güvenliğine uyma yükümlülüğü), 51/1-3 (cezası ertelenen hükümlü hakkında denetim süresi belirleme), 53/6 (cezası ertelenen hükümlü hakkında denetim süresinin koşulları).

12. Ceza Dairesi 2018/4622 E. , 2020/244 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 51/1-3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde saat 20.50 sıralarında gece, yerleşim yerinde bölünmüş yolda sanık idaresindeki otomobil ile seyir halindeyken dört yönlü ışıklı kavşağa geldiğinde seyrine göre kavşağa sağ taraftan giren katılanın idaresindeki motosiklet ile çarpışması sonucu motosiklet sürücüsü ve aracındaki yolcunun nitelikli şekilde yaralandığı olayda; mahkeme keşfi ve trafik bilirkişi raporu ile asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği tespit edilen sanığın sürücü belgesinin, 1 yıl 8 ay süre ile geri alınmasında bir isabetsizlik bulunmadığ anlaşıldığından tebliğnamedeki 2 no’lu bozma görüşüne ve katılanın kati raporu alınmadan hüküm kurulmuş ise de TCK’nın 89/4. maddesi gereğince temel ceza tayin edilmesi nedeniyle 1 no’lu bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine; ancak;
TCK"nın 51/3. maddesinde ""cezası ertelenen hükümlü hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı, mahkûm olunan ceza süresinden az olamaz"" düzenlemesi karşısında denetim süresinin ceza süresi olan 1 yıl 8 aydan az olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı cmuk"un 321. maddesi uyarınca bozulmasına, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 6. Paragrafındaki ""1 yıl süre ile denetim süresine” ibaresinin hükümden çıkarılarak, yerine ""1 yıl 8 ay denetim süresine"" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.