Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13957 Esas 2019/6751 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13957
Karar No: 2019/6751
Karar Tarihi: 17.04.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/13957 Esas 2019/6751 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 13. Ceza Dairesi 2018/13957 E. ve 2019/6751 K. sayılı kararında, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kesinleşen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hüküm temyize konu edilemeyeceği belirtilmiştir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler ise usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle yerinde görülmüştür. Ancak, suça sürüklenen çocuk hakkında alınan sosyal inceleme raporu için yapılan 70 TL masrafın yargılama gideri olarak çocuğa yükletilemeyeceği, bu nedenle hükmün bu kısmının bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi gibi kanun maddeleri de yer almaktadır. Ayrıca, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi de hüküm fıkrasında bahsedilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2018/13957 E. , 2019/6751 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye göre, suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesi gereğince alınan sosyal inceleme raporu için yapılan 70 TL masrafın suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ""70 TL rapor ücreti, 1 davetiye 9 TL olmak üzere toplam 79 TL yargılama giderinin suça sürüklenen çocukdan tahsiline” cümlesinin çıkartılarak yerine “Bir adet Davetiye gideri olan 9,00.TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.