Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/5380 Esas 2019/6682 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında.....köyünde bulunan 154 ada 1 parsel sayılı 2301,40 m2 yüz ölçümündeki taşınmaz tarla (belgesizden kazandırıcı zamanaşımı nedeniyle) niteliğinde davalı adına tespit edilmiştir.
Davacı vekili dava konusu taşınmazın Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunduğunu, evveliyatının orman olduğunu, zilyetlikle mülk edinme koşullarının gerçekleşmediğini ve kamu malı niteliğinde bulunduğunu beyanla söz konusu tespitin iptal edilerek taşınmazın Maliye Hazinesi adına tapuya kayıt ve tesçiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sonunda mahkemece; bilirkişi raporlarından dava konusu taşınmazın orman sayılan sahalardan olduğu, orman sahalarının zilyetlikle iktisabı mümkün olmayan yerlerden olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraz davasıdır.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 3402 sayılı Kanunun Geçici 8. maddesine göre yapılan kadastro çalışması 13/01/2016-11/02/2016 tarihleri arasında ilan edilmiş, yasal süre içinde itiraz edildiği için dava konusu 154 ada 1 nolu parsel yönünden kesinleşmemiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 17/2. madde hükmüne göre orman içi açıklık niteliğinde orman sayılan yerlerden olduğu ve bu tür yerlerin 20.11.2012 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 16. maddesi gereğince orman olarak sınırlandırılmasının zorunlu olduğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığı; ancak, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesiyle 3402 sayılı Kanuna eklenen "Kadastro işlemi ile oluşan tespit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz.” şeklindeki 36/A maddesi ve 17. maddesi ile eklenen "Bu Kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır.” şeklindeki geçici 11. maddesi hükümleri gereğince davalı aleyhine yargılama giderleri ve vekâlet ücretine hükmedilmemesi gerekirken, hükmedilmesi doğru değil ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun
görülmüştür. Bu sebeple; hükmün 3 ve 6. bentleri hükümden çıkartılarak yerine " 3402 sayılı Kanuna 6099 sayılı Kanunla eklenen 36/A ve geçici 11. maddesine göre, davacı Hazinenin yaptığı tüm yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına ve aynı Kanun hükmü gereğince davacı Hazine yararına vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına" ibarelerinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve yerel mahkemenin 23/05/2016 gün ve 2016/461 E. - 2016/242 K. sayılı kararının 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK"nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 18/11/2019 günü oy birliği ile karar verildi.