Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçluların icra mahkemesine başvurusu, İİK. nun 71.maddesine dayalı takibin kesinleşmesinden sonraki döneme ilişkin zamanaşımı itirazıdır. Borçlular hakkında genel haciz yolu ile yapılan takip kesinleşmiş olup, İİK"nun 71/2. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 33/a-1. maddesi gereğince, takibin kesinleşmesinden sonraki dönemde borcun zamanaşımına uğradığının belirlenmesi halinde icranın geri bırakılmasına karar verilir. Hukuk Genel Kurulu"nun 04.11.1998 tarih ve 1998/12-763 Esas, 1998/797 Karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere, borçlunun yukarıda açıklanan nitelikteki itirazı süreye bağlı değildir.
İİK. nun 71.maddesi İcra ve İflas Kanunun İlamsız Takip başlıklı 3.Babında düzenlenmiş olup, kural olarak ilamsız takip hakkında uygulanır. Öte yandan İİK. nun 170/b maddesi göndermesi ile kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile takiplerde de uygulanır. Bu nedenle Mahkemece takibin kesinleşmesinden sonra zamanaşımı nedeni ile icranın geri bırakılması talebinin ancak kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile takiplerde ileri sürülebileceği nedeni ile istemin reddi isabetsizdir.
Ancak, somut olayda icra takibinin dayanağı belgeler, muhatap bankaya süresinde ibraz edilmediği için, alacaklı TTK.nun 708 ve 720. maddeleri gereğince müracaat hakkını kaybetmiştir. Bir başka anlatımla, kambiyo senedi vasfını taşımayan (adi havale) belge ile başlatılıp kesinleşen adi takipte, İİK.nun 71/2. maddesi gereğince takibin kesinleşmesinden sonraki dönemde işleyecek zamanaşımı süresi TTK.nun 726. maddesine göre hesaplanamaz. Genel haciz yolu ile başlatılan takip kesinleştiğine göre, olayda uygulanması gereken BK.nun 125. maddesinde yer alan 10 yıllık zamanaşımı süresi dolmadığı için zamanaşımı itirazının reddi sonucu itibari ile doğru olduğundan, sonucu doğru Mahkeme kararının onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  : Borçlular vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 14,00 TL onama harcı alındığından mahsubuna bakiye, 1,60 TL harcın temyiz edenden alınmasına, 20.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.