Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4628 Esas 2020/243 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4628
Karar No: 2020/243
Karar Tarihi: 09.01.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4628 Esas 2020/243 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkûm edilmiştir. Temyizde sanığın sair itirazları reddedilmiş ancak, sanığın kusur oranı tam olduğu tespit edilen bir trafik kazasında hapis cezasının paraya çevrilebileceği hükmü, yasal olmayan gerekçelerle reddedilmiş ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK’nın 89/4, 62, 53/6, 51, 51/3, 50/4, ve 50/1-a maddeleri kararda geçmektedir. TCK’nın 50/4. maddesi, taksirli suçlarda hapis cezasının diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceğini belirtirken, 62. maddesi lehe hükümlerin uygulanması talebinde bulunan sanıklar için hüküm verilmesini öngörmektedir.

12. Ceza Dairesi 2018/4628 E. , 2020/243 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 05.10.2015
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 53/6, 51, 51/3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde gece 17.20 sıralarında, sanık idaresindeki otobüs ile tek yönlü yolda seyir halindeyken kavşağa geldiğinde kontrolsüzce sola dönüş yapmak istediği esnada katılan idaresindeki kamyonet ile çarpışması sonucu iki kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet veren sanığın mahkeme keşif trafik bilirkişi raporu ve Ankara Adli Tıp Kurumu trafik İhtisas Dairesi raporu ile tam kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda; TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, yargılama sürecindeki davranışları lehine değerlendirilerek TCK"nın 62. maddesi uygulanan, hakkında lehe hükümlerin uygulanması talebinde bulunan sanık hakkında, tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilebileceği gözetilmeksizin, anılan hüküm tartışılmaksızın “verilen hapis cezası süresine göre yasal olanak bulunmaması dikkate alınarak” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.