Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/784 Esas 2020/1011 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/784
Karar No: 2020/1011
Karar Tarihi: 17.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/784 Esas 2020/1011 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılan bir tazminat davası sonucunda, davacının davalı şirketle yaptığı hizmet alım sözleşmesi kapsamında ödeme yaptığı dava dışı işçiye ilişkin işçilik alacakları ile ilgili davada işçi lehine karar verildiği ve müvekkil tarafından yapılan ödemelerin davalı şirketin sorumluluğunda olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verildi. Karar davacı vekili tarafından temyiz edildi, ancak temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri detaylı olarak belirtilmemiş.

23. Hukuk Dairesi 2019/784 E. , 2020/1011 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takipleri sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemelerden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedellerin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, cevap dilekçesi vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında SGK kayıtlarına göre davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davalının sorumluluklarını belirleyen bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.