Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/5182 Esas 2021/3314 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/5182
Karar No: 2021/3314
Karar Tarihi: 03.02.2021

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/5182 Esas 2021/3314 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, alacak konusunda açılmıştır ve İlk Derece Mahkemesi tarafından kısmen kabul edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, davalının istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Ancak, davacının temyiz istemi reddedilmiştir çünkü kesinlik sınırını aşmaktadır. Davacının toplam talebinin 105.077,76 TL olduğu ancak reddedilen talebinin 18.220,27 TL olduğu belirtilmiştir.
Davalının temyiz itirazları incelenmiştir. Davacının fazla mesai talebinin reddedilmesi gerektiği ancak kararın hatalı olduğu belirtilmiştir. Davacı, şube müdürü olarak çalıştığı dönemde çalışma düzenini belirleyebilecek yetkiye sahip olduğu için fazla çalışma ücreti talebinin reddedilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi, miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceğini belirtmektedir. Kesinlik sınırının kamu düzeni ile ilgili olduğu ifade edilmiştir.

9. Hukuk Dairesi 2020/5182 E. , 2021/3314 K.

"İçtihat Metni"

BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... Batı 2. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davacı temyizi yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362"nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Somut uyuşmazlıkta, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulü ile toplamda 86.857,49 TL tutarındaki işçilik alacakları hüküm altına alınmış, taraf vekillerinin istinaf kanun yoluna başvurması nedeni ile Bölge Adliye Mahkemesince davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Bu açıklamalar karşısında belirtmek gerekir ki, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihinde miktar itibariyle kesinlik sınırının 72.070,00 TL, davacının ıslah dilekçesi ile dava değerini artırdığı ve toplamda talep ettiği miktarın 105.077,76 TL olduğu, buna göre davacının reddedilen toplam talebinin 18.220,27 TL olduğu hususları gözetildiğinde temyiz konusu miktar kesinlik sınırı kapsamında kaldığından, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362"nci maddesi uyarınca davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
2-Davalı temyizi yönünden;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
1-Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, 05.11.1996-04.05.2016 tarihleri arasında davalı bankada çalışan davacı, 16.04.2015-04.05.2016 tarihleri arasında Akbank ... Organize Sanayi Bölgesi şube müdürü olarak görev yapmıştır. İlk Derece Mahkemesince hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının fazla çalışma ücreti alacağı hesap edilmiş ise de, dosya içeriğine göre davacının Akbank ... Organize Sanayi Bölgesi şube müdürü olarak görev yapması sebebiyle bulunduğu yerde en üst düzey yönetici sıfatıyla çalışmış olduğu, yetki alanı gereğince çalışma düzenini kendisinin belirleyebilecek konumda olduğu anlaşılmakla, şube müdürü olarak çalıştığı 16.04.2015-04.05.2016 tarihleri arasındaki dönem için fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, aksi yönde verilen karar hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 03/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.