MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/10/2017 tarih ve 2015/143 E- 2017/391 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 21/09/2018 tarih ve 2018/231 E- 2018/928 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2014/46655 sayılı "AE AYBEY ELEKTRONİK" ibareli marka başvurusunun, davalı kurum tarafından 2015-M-1644 sayılı YİDK kararı ile dava dışı kişilere ait 2011/13733 sayılı "AYBEY İNŞAAT" ve 2013/18948 sayılı "AYBEY" markaları mesnet gösterilerek kısmen reddedildiğini, oysa markalar arasından aynı ya da ayırt edilemeyecek derecede bir benzerlik bulunmadığını, müvekkilinin aynı zamanda 2001/26349 sayılı markası nedeni ile müktesep hakkı bulunduğunu ve ticaret unvanının da aynı şekilde "AYBEY" ibaresinden oluştuğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini talep etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, başvuru markası ile redde mesnet markalardaki asli ve ayırt edici unsurun "AYBEY" kelime işareti olduğu, bu açıdan 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesinde belirtilen mesnet markalar ile başvuru markası arasında, aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunmakla birlikte, davacının aynı sınıflarda tescilli 2001/26349 sayılı, asli ibaresi aynı olan markası bulunduğundan 2001/26349 sayılı markanın kapsamında bulunup da YİDK tarafından nihai olarak başvurunun kısmen reddi kapsamında kalan emtialar açısından davacının kazanılmış hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı TPMK YİDK"nın 2015-M-1644 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebeplerine göre ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına ve işaretler arasında 556 sayılı KHK "nın 7/1.b maddesinde aranan aynılık bulunmamasına, dava konusu işaretlerin tertip tarzı, içerdikleri kelime ve şekil unsurları ile redde mesnet markaların kapsadıkları mal ve hizmet türleri birlikte gözetildiğinde, uyuşmazlığın esasen 556 sayılı KHK"nın 8/1.b bendi kapsamında değerlendirilebilecek olmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mhakemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 04/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.