Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2641 Esas 2016/11240 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2641
Karar No: 2016/11240
Karar Tarihi: 25.05.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2641 Esas 2016/11240 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın görüldüğü mahkeme iş mahkemesiydi ve dava alacak davasıydı. Davacı, davalı işyerinde bilgi işlem elemanı olarak çalıştığını ve iş akdini askerlik sebebiyle feshettiğini öne sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davacının talebini kabul etmiş, ancak yıllık izin ücretinin hesaplanmasında bir çelişkiye düşmüştür. Çünkü mahkeme, davacının 5 yıl 7 ay 10 gün çalıştığını kabul etmiş, ancak bilirkişi raporuna göre 7 tam yıl çalışıldığını belirtmiştir. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz itirazı kabul edilmiş ve karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri: İş Kanunu, Türk Borçlar Kanunu, Hukuk Muhakemeleri Kanunu.

7. Hukuk Dairesi 2015/2641 E. , 2016/11240 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, davalı işyerinde bilgi işlem elemanı olarak çalıştığını, iş akdini askerlik sebebiyle feshettiğini öne sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında, davacının yıllık izin ücreti alacağının bulunup bulunmadığı, yıllık izin ücreti alacağının bulunması halinde miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır..
Somut olayda, mahkemece, davacının hizmet döküm cetvelindeki bildirim süreleri dikkate alınarak davalı işyerinde 5 yıl 7 ay 10 gün çalıştığı kabul edilmesine rağmen, 7 tam yıl çalışma süresi üzerinden hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibarla yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınması kendi içinde çelişkili ve ayrıca talep aşımı nedeniyle de yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.