Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/11249 Esas 2017/5147 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11249
Karar No: 2017/5147
Karar Tarihi: 19.06.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/11249 Esas 2017/5147 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ile davacılar arasındaki dava, bir devir sözleşmesi nedeniyle açılmıştır. İlgili sözleşmenin teminat olarak davalıya verilen bononun, davalının talebi üzerine kabul edildiği belirtilmiştir. Ancak söz konusu bono, sözleşmede belirtilmemiştir. Bu nedenle, davanın reddedilmesi doğru değildir ve hüküm bozulmalıdır.
Kararda belirtilen kanun maddesi: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440. maddesi.

19. Hukuk Dairesi 2016/11249 E. , 2017/5147 K.

"İçtihat Metni"

Davacılar 1-... 2-... Danışmanlık Ltd. Şti. vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... arasında görülen dava hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 11/02/2015 gün ve 2014/293 E. - 2015/27 K. sayılı hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 04/02/2016 gün ve 2015/10626 E. - 2016/1569 K. sayılı ilamına karşı davacı vekili tarafından süresi içinde karar düzeltme yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440.maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan davacı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 65,40 TL harç ve takdiren 275,00-TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, 19/06/2017 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
Taraflar arasındaki 19.03.2014 tarihli devir sözleşmesinin imzalandığında, sözleşmenin teminat olarak davalıya dava konusu bononun verildiğinde uyuşmazlık bulunmamaktadır. Diğer yandan bononun teminat olarak verildiği mahkemenin de kabulündedir. Bu durumda sözleşmenin gerçekleşmediği dikkate alındığında, teminat bonosunun davalının alacağı miktar kadar geçerli olacağından, davalının davacıdan olan alacak miktarı belirlenerek bir karar verilmek gerekirken, bononun sözleşmede hüküm olmadığı halde cezai şart olarak değerlendirilip davanın reddi doğru değildir. Açıklanan nedenle hükmün bozulması gerektiğini düşündüğümden çoğunluğun onama kararına katılamıyorum.