2. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/16860 Karar No: 2013/30147
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/16860 Esas 2013/30147 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2013/16860 E. , 2013/30147 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Kocaeli 2. Aile Mahkemesi TARİHİ :28.05.2013 NUMARASI :Esas no:2012/290 Karar no:2013/443
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından; kusur belirlemesi, reddedilen tedbir ve yoksulluk nafakası ile ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Mahkemece davacı kadın ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de toplanan delillerden davacı kadının 13.06.2009 tarihinde eşini bıçakla yaraladıktan sonra evlilik birliğinin devam ettiği, davalı kocanın eşini affettiği en azından hoşgörü ile karşıladığı anlaşılmaktadır. Hoşgörüyle karşılanan ve affedilen olaylar ise; artık davacı kadına bir kusur olarak yüklenemez. Davalı kocanın borçlanıp icra takiplerine maruz kaldığı, eşine hakaret ettiği gerçekleşmiştir. Evlilik birliğinin temelden sarsılmasına neden olan olaylarda, davalı kocanın tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Mahkemece bu yön nazara alınmadan davacı kadının ağır kusurlu edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesi nazara alınarak davacının yoksulluk nafakası isteğinin reddi doğru değil ise de davacı kadının sabit ve düzenli gelirinin olması ve tarafların gelir düzeylerinin birbirine yakın bulunması nazara alınarak yoksulluk nafakasının reddi sonucu itibariyle doğru olduğundan davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. 3-Davacı kadın ziynet eşyalarının aynen kendisine verilmesini talep etmiş ve delil listesinde yemin deliline de dayanmıştır. Mahkemece davacıya yemin teklif hakkı hatırlatılıp yemin teklif etmeyi kabul etmesi halinde Hukuk Muhakemeleri Kanununun 225 ve devamı maddeleri gereğince yemin yaptırılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.19.12.2013 (Per.)