Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/4961 Esas 2020/1515 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4961
Karar No: 2020/1515
Karar Tarihi: 26.02.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/4961 Esas 2020/1515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından verilen bir karara göre, bir kişi silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz talebinin reddedilmesine karar verilmiştir çünkü yapılan yargılamada usullere uyulmuş ve deliller hukuka uygun olarak elde edilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler geçerli görülmemiştir. Kanunda öngörülen suç tipine uygun olan sanığın eylemi doğru olarak nitelendirilmiş ve kanuni yaptırımlar bireyselleştirilerek uygulanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK\"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK\"nın 62/1, 53, 58/9, 63. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/4961 E. , 2020/1515 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3, 5/1, TCK"nın
62/1, 53, 58/9, 63. maddeleri gereği mahkumiyete dair
istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 32. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.