Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/2458 Esas 2019/2061 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2458
Karar No: 2019/2061

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/2458 Esas 2019/2061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davasında, davacı kadın tarafından lehine hükmolunan nafaka ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekteydi. Bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi, davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğunu belirtti ve Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri hükmünü dikkate alarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerektiğini söyledi. Karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 373/1 maddesi gereğince kaldırıldı ve dosya ilk derece mahkemesine gönderildi.
Detaylı açıklamalar:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Hukuk düzeni, hakları ve ödevleri belirlerken, hak ve ödevlerin üstün bir hakkaniyete uygunluğunu korur.
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: Kişilik haklarına yapılan saldırı nedeniyle verilecek tazminatın miktarı, zararın büyüklüğüne ve saldırının şiddetine göre takdir olunur.
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: Manevi zararın varlığının kabulünde, bu zararın ölçüsü hakim tarafından takdir olunur.

2. Hukuk Dairesi 2018/2458 E. , 2019/2061 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; lehine hükmolunan nafaka ve tazminatların miktarı yönünden, davalı erkek tarafından ise; kusur belirlemesi, kadın lehine hükmolunan nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi 15.02.2018 tarih, 2017/1712 esas ve 2018/290 sayılı kararının, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 373/1 maddesine göre KALDIRILMASINA, ... 2. Aile Mahkemesi 09.05.2017 tarih, 2016/162 esas ve 2017/324 sayılı kararının BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 176.60 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2019(Pzt.)