Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/17295 Esas 2013/30064 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından kendi davasına ilişkin olarak; davalı-karşı davacı (koca) tarafından da (katılma) yoluyla kendi davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı tarafından açılan boşanma davası ile, davalı tarafından açılan karşı boşanma davasında davalardan biri hakkında taraflardan birinin temyizi, o tarafın temyiz etmediği dava yönünden, diğer tarafa katılma yoluyla (HUMK md. 433/2) temyiz hakkı vermez (2.H.D’nin 12.12.2011 tarihli 2010/22698 esas, 2011/21579 karar sayılı kararı). Hükmü, davacı-davalı (kadın), reddedilen kendi boşanma davası yönünden temyiz etmiştir. Davalı-davacı (koca) vekili, temyize cevap dilekçesinde ancak bu dava ile ilgili hükme ilişkin itirazlarına bildirebilir. Kendi boşanma davasının kabulü gerektiği yönünde bir temyiz itirazını katılma yoluyla ileri süremez. Bu bakımdan kocanın katılma yoluyla temyizinin incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı-davalı (kadın)"ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davalı-karşı davacı (koca)"nın müşterek konuttaki eşyaları satıp, eşiyle birlikte yaşamaktan kaçındığı anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı-karşı davalı (kadın) dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davalı-karşı davacı (koca)"nın katılma yoluyla temyizinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 18.12.2013 (Çrş.)