Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15652 Esas 2020/1187 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15652
Karar No: 2020/1187
Karar Tarihi: 21.01.2020

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15652 Esas 2020/1187 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık hakkında yapılan temyiz talebinde Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesinde iptal ettiği hükümlerin infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilerek, sanığın temyiz sebepleri reddedilmiş ve hüküm istem gibi onaylanmıştır. Ancak, müşteki Kadriye'ye yönelik basit kasten yaralama suçunun uzlaşmaya kaldığı ve Anayasa Mahkemesi'nin belirli hak yoksunluklarını iptal etmesi sebebiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle hüküm isteme aykırı olarak bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi
- 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/15652 E. , 2020/1187 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten Yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur ....... ’e yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında müşteki ...’e yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın müşteki Kadriye’ye yönelik 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi kapsamındaki basit kasten yaralama suçunun, 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile; 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinin üçüncü fıkrasına "birlikte" ibaresinden sonra gelmek üzere "aynı mağdura karşı" ibaresinin eklenmesi suretiyle yapılan değişiklik nedeniyle uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşıldığından, sanık ile müşteki Kadriye arasında 5271 sayılı CMK"nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
b) Kabule göre, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 21.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.