Yargıtay - 5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5649 Esas 2021/14975 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5649
Karar No: 2021/14975
Karar Tarihi: 08.11.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5649 Esas 2021/14975 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Dosya incelendikten sonra 5607 sayılı Kanuna muhalefetten suçlu bulunan sanık hakkında verilen hüküm, 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesiyle eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi nedeniyle zorunlu olarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Ancak yerel mahkemenin ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin bulunduğu vurgulandı. Bu bağlamda, sanık hakkında doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi yapılmadan, temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince takdiri indirim yapılması gerektiği belirtildi. Yine, hapis cezasına hükmedilen sanık hakkında TCK\"nun 53. maddesindeki hak yoksunluğuna hükmedilmemesi ve tasfiye tarihindeki hatalı yazım nedeniyle hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle; 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 6545 sayılı Yasanın 89. maddesi, 5607 say

7. Ceza Dairesi 2019/5649 E. , 2021/14975 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
1-Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62. maddesinin; gün adli para cezasının uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesi yerine TCK’nun 52/. maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-Hapis cezasına hükmedilen sanık hakkında TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
4-Tasfiye tarihinin 14.10.2014 tarihi yerine 14.10.2000 tarihi olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.