MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
.

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 01/11/2017 tarih ve 2016/449 E-2017/415 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 04/10/2018 tarih ve 2018/298 E- 2018/1015 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, dava konusu 2015/106067 sayılı, "Spor Kültür Çadırı+şekil" ibareli başvurunun, müvekkillerinin Kurum nezdinde tescilli ve tescilsiz "KÜLTÜR" asıl unsurlu markaları ile benzer bulunduğunu, seri marka imajı yarattığını, ayrıca müvekkillerinin ibare üzerinde önceye dayalı kullanımdan doğan hakları olduğunu, yine başvurunun tescili halinde müvekkillerinin tanınmış markalarının sulanacağını, davalının aleyhine açılan her hükümsüzlük davası sonrası aynı marka için tekrar tekrar başvurduğunu ve başvurunun kötüniyete dayandığını, dava konusu YİDK kararının, dava konusu marka hakkında TPMK’nın daha önce verdiği kararlarla çeliştiğini ileri sürerek, YİDK"in 2016-M-9815 sayılı kararının iptaline, davalı şirket markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, tescilli bir marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede görsel, sescil ve anlamsal benzerlik olup olmadığının, her ikisinin ayırt edici ve baskın unsurları ve münferit unsurlardan ziyade bütünü itibariyle bıraktığı izlenimin nazara alınarak belirlenmesinin gerektiği, davalının "Spor Kültür Çadırı GÜ+şekil" ibareli başvurusuyla davacıların "KÜLTÜR" ibareli tescilli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, başvuru markasında yer alan şekil unsurunun yazı ibareleri ile birlikte ele alındığında davacı markalarından yeterli düzeyde ayırt edicilik ve farklılık sağladığı, başvuru konusu işaret ile davacıların markaları arasında işletmesel bağlantılandırmayı tesis eden herhangi bir unsurun da bulunmadığı, taraf markaları arasında iltibas oluşmadığından ve markalar benzemediğinden 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesindeki koşulların oluşmadığı, başvuruya konu ibare yönünden davacıların önceye dayalı hakkı olduğunun kanıtlanmadığı, davalı başvurusunun kötü niyetli yapıldığının da ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacılar vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 04/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.