
Esas No: 2018/8681
Karar No: 2020/3202
Karar Tarihi: 03.03.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/8681 Esas 2020/3202 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar, eczane açmak için eczacı arayan mağdur üzerinde dolandırıcılık yaparak, katılana kendisini eczacı olarak tanıtıp, sözleşme düzenleyerek 10.000 TL parasını almak suretiyle dolandırıcılık suçu işlemişlerdir. Mahkeme, sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediklerini sabit görmüş ve 5237 sayılı TCK'nın 157/1, 62/1, 52/2-4, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet kararı vermiştir. Sanıkların temyiz itirazları reddedilerek, hüküm onanmıştır. Dolandırıcılık suçu, 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olabilse de, uzlaşma sağlanamadığı için mahkeme tarafından görülmüştür.
Detaylı açıklama:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1. maddesi, \"Dolandırıcılık\" suçunu düzenler. Buna göre, bir kimseyi aldatarak, onun veya başkasının zararına olarak kendisine veya başkasına bir yarar sağlamak, yarar sağlandığında da dolandırıcılık suçu işlenmiş olur.
- 62/1. madde, \"Kasten yaralama\" suçunu düzenler.
- 52/2-4. maddeler, \"Aidiyet\" suçunu düzenler. Buna göre, suç işlenmesi için aidiyet şartı bulunmaktadır.
- 53/1. madde ise, \"Su