Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3945 Esas 2019/12496 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3945
Karar No: 2019/12496
Karar Tarihi: 12.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3945 Esas 2019/12496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararları temyiz edildi. Yargıtay Ceza Dairesi, asker olan sanığın davanın askerliğinin sonuna kadar durdurulması gerektiğini gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmasının yanlış olduğunu ve bu nedenle hükmün bozulmasına karar verdi. İlk haksız hareketin hangi taraftan geldiği belirlenemediği için, haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği de göz önünde bulundurulmadı. Anayasa Mahkemesinin bazı ibareleri iptal ettiği kanun maddeleri nedeniyle sanıkın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Bu nedenlerle hükümler bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle: Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanunu (353 sayılı), 5530 sayılı Kanunun 7. maddesi ile değişik 20. maddesi, 5237 Sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/3945 E. , 2019/12496 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Hükmün verildiği tarihte sanık ..."ın asker olduğu anlaşılmakla, 353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanunu"nun 5530 sayılı Kanun"un 7. maddesi ile değişik 20. maddesi uyarınca, askerliğinin sonuna kadar davanın durmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanların bulunması ve olayı gören bir tanığın olmaması karşısında,Y argıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanıklar ... ve ... lehine 5237 Sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanık ...’ün hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 12.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.