Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/12301 Esas 2018/2844 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12301
Karar No: 2018/2844
Karar Tarihi: 12.04.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/12301 Esas 2018/2844 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir tefecilik davasında, sanıklar suçlu bulunmuş ve cezalandırılmıştır. Şikayetçinin borç aldığı tarih hakkında çelişkili ifadeler vermesi nedeniyle suç tarihinin sanık lehine kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, suç tarihi ile hüküm tarihi arasında ceza zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından, kararın bozulması ve davalarının zamanaşımı nedeniyle düşmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, suçun ödünç paranın verildiği tarihte yürürlükte olan 2279 sayılı Kanun'un 17. maddesi ile cezaların hesaplanmasında kullanılan 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri belirtilmiştir. Ayrıca, hükümlerin bozulması ve davalardaki zamanaşımı nedeniyle düşmesi durumunda uygulanacak olan CMUK'nın 321. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi de açıklanmıştır.

5. Ceza Dairesi 2015/12301 E. , 2018/2844 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih olduğu nazara alındığında; şikayet dilekçesinde hangi tarihte borç aldığına dair her hangi bir bilgi vermeyen katılanın hazırlık aşamasındaki beyanında 2009 yılı içerisinde, 15/06/2010 tarihli celsedeki beyanında ise 2005 yılı içerisinde borç aldığını belirttiği, hazırlık beyanı ile oluşan çelişki sorulduğunda "Her ne kadar savcılıkta 2009 yılı içerisinde borç para aldığımı belirtmiş isem de 2005 yılı içerisinde aldım önceki ifademi bu şekilde düzeltiyorum." şeklinde beyanda bulunduğu, katılanın oğlu olan tanık Sezai Görgüç"ün de 30/12/2010 tarihli celsedeki beyanında babasının 2005 yılı içerisinde borç aldığı hususunu doğruladığı anlaşılmakla suç tarihinin sanık lehine 01/01/2005 olarak kabul edilmesi gerektiğinden tebliğnamede yer alan suç tarihinin belirlenmesi gerektiğine dair bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanıklara yüklenen tefecilik suçunun ödünç paranın verildiği tarihte yürürlükte olan 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 5 yıllık asli ve 7 yıl 6 aylık ilaveli zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi olan 2005 yılı ile hüküm günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 12/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.