MAHKEMESİ :Tekirdağ Aile Mahkemesi
TARİHİ :12.03.2013
NUMARASI :Esas no:2011/698 Karar no:2013/184

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı (koca) tarafından; tamamı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kocanın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanan eş yararına yoksulluk nafakasına hükmedebilmek için, nafaka talep eden eşin boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek olması gerekir (TMK m. 175). Mahkemece aldırılan sosyal inceleme raporunda davacı kadın bir şirketin muhasebe işlerinde düzenli olarak çalıştığını beyan etmiş olup mahkemece bu konuda bir araştırma yapılmadan yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir. Bu nedenle davacı kadının usulünce ekonomik ve sosyal durumu araştırılarak; boşanma yüzünden yoksulluğa düşüp düşmeyeceğinin belirlenmesi ve gerçekleşecek sonucuna göre yoksulluk nafakası talebi hakkında karar verilmesi gerekirken; bu konuda eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Velayet düzenlemesi yapılırken; göz önünde tutulması gereken temel ilke, çocuğun "üstün yararı" (BM. Çocuk Haklarına Dair Sözleşme md.3; Çocuk Haklarının Kullanılmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesi md.l; TMK.md.339/1,343/1,346/1; Çocuk Koruma Kanunu md.4/b)"dır. Çocuğun üstün yararını belirlerken, onun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve toplumsal gelişiminin sağlanması amacının gözetilmesi gereklidir. Ana ve babanın yararları; boşanmadaki kusurları, ahlaki değer yargıları, sosyal konumları gibi durumları, çocuğun üstün yararını etkilemediği ölçüde göz önünde tutulur. Alınan uzman raporunda velayeti her iki tarafında istediği belirtilmiş olmasına rağmen taraflardan hangisine verilmesinin çocuğun üstün yararına olduğu rapor edilmemiştir. Davalı baba temyiz dilekçesinde, davacı annenin müşterek çocuğu bırakıp gittiğini ve arayıp sormadığını iddia etmiş olup yargılama süresince müşterek çocuğun kimin yanında bulunduğu konusunda taraflarca beyanda bulunulmadığı gibi mahkemece de her hangi bir araştırma yapılmamıştır. O halde mahkemece görevlendirilecek uzman vasıtasıyla tarafların yaşam koşulları ve çocuğa bakım olanakları konusunda yeniden inceleme yapılması; velayeti almak isteyen tarafların gerektiğinde mahkemece bizzat dinlenerek ekonomik ve sosyal durumları ile çocuğa bakım olanakları konusunda kendilerinden de bilgi alınılması ve tüm deliller birlikte değerlendirilip, gerçekleşecek sonucununa göre müşterek çocuğun velayetinin düzenlenmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı olarak velayetin davacı anneye verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
4-Müşterek çocuğun yargılama sırasında kimin yanında olduğu, bakım ve gözetiminin kim tarafından yapıldığı tespit olunmadan, davacı annenin yanında olduğu varsayılarak çocuk yararına tedbir nafakasına (TMK.m.169) hükmolunması da doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle yoksulluk nafakası, velayet düzenlemesi ve tedbir nafakası yönlerinden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.18.12.2013(Çrş.)